Valar Morghulis - Make Me A Donut

Your faint comes out like a hole in space

But the reason brought me back to reflection

A bug amongst the swarm that everyone spares

No king, no queen

But a horde of fools staring at a mirror

And you’re not to be exempt

You believe your cloak sparkles

And that what ensues from is a bow of a nation

But my cloak made of silk is the same as yours

Time is everlasting

But the pawns waiting lifeless are ephemeral

You’re all ephemeral

Distinguish the ones who knows it

For the fearful cannot back away

Fear bred the fall of your ego

Incapable of letting go you refused to face up to facts

And dove deeper in your obstinacy

Hope is a broken hourglass

Hissing along the see-through wall

While you believe in eternity

A bead of sweat runs down your spine

‘cause you know you won’t be spared

Je flauwte komt eruit als een gat in de ruimte

Maar de reden bracht me weer tot reflectie

Een beestje onder de zwerm die iedereen spaart

Geen koning, geen koningin

Maar een horde dwazen die naar een spiegel staren

En je bent niet vrijgesteld

Je gelooft dat je mantel fonkelt?

En dat wat daaruit voortvloeit is een buiging van een natie

Maar mijn mantel van zijde is dezelfde als die van jou

Tijd is eeuwig

Maar de pionnen die levenloos wachten zijn kortstondig

Jullie zijn allemaal kortstondig

Onderscheid degenen die het weten

Want de angstigen kunnen niet terugdeinzen

Angst zorgde voor de val van je ego

Niet in staat om los te laten, weigerde je de feiten onder ogen te zien

En dook dieper in je koppigheid

Hoop is een gebroken zandloper

Sissend langs de doorzichtige muur

Terwijl je gelooft in de eeuwigheid

Er loopt een zweetdruppel langs je ruggengraat

omdat je weet dat je niet wordt gespaard