II Knowledge - Make Me A Donut

So it wasn’t meant to be

No one’s supposed to cleanse your frame

No one will guide you out of this nil

This is the realm of your fate, an anguish throne

Settled for you aside a million invisible ones

Pictures talking, they’re trying to dimension the pain

Read between the strokes

‘cause you might see yourself tangled among their struggle

Let the shadow be enlighten

Spread your perception

And unmask the ones that want to be

Hidden like the darkness beyond the sun

Shining on the frame yet so dismal on the inside

It awaits anyone to bid a grasp and give itself away

These shades jostle but never cross paths

Feeling alone in their sullen doom

Dus het was niet de bedoeling

Niemand mag je frame schoonmaken

Niemand zal je uit deze nul leiden

Dit is het rijk van je lot, een troon van angst

Voor jou verrekend met een miljoen onzichtbare

Foto's praten, ze proberen de pijn te dimensioneren

Tussen de halen door lezen

want je zou jezelf kunnen zien verstrikt in hun strijd

Laat de schaduw verlichten

Verspreid je perceptie

En ontmasker degenen die dat willen zijn

Verborgen als de duisternis achter de zon

Schijnt op het frame en toch zo somber van binnen

Het wacht op iedereen om een ​​bod te doen en zichzelf weg te geven

Deze tinten verdringen maar kruisen elkaar nooit

Alleen voelen in hun sombere ondergang