Ghost of Kalief Browder - Maino

Oh, on that night I had came from a party on 3rd Avenue with some friends and I

was going home.

And that’s when I was stopped by police officers,

and they was explaining to me that there was a guy in one of their police cars

that was saying that I allegedly robbed him, and they had searched me and the

guy actually… at first he said I robbed him, I didn’t have anything on me.

And that’s when…

You say nothing, you mean no weapon, and none of his property?

No weapon, no money, anything he said that I allegedly robbed him for

They told me freeze, I can’t run far

So now I’m stuck, handcuffed inside the cop car

Told me I’m wanted in connection with a robbery

The witness said he wasn’t sure but it was probably me

Told 'em I’m innocent, I swear it really wasn’t me

The cop laughed and just kept on fingerprinting me

Asked me my age and I told him barely sixteen

Read me my rights, didn’t know what them shits mean

Inside a room, the lady asking me like where I was?

Taking pictures of my tats, was I crip or blood?

I repeat I wasn’t there, I was in my home

Are y’all finished?

are y’all done?

now can I go home?

They put me back inside a cell with that pissy smell

Where niggas layin' on the bench and on the floor as well

Blew a pin, cheese sandwiches, I wasn’t smilin'

At my arraignment judge told 'em take me to the Island

He set bail, what the hell, I can’t post that

My mama poor, all this over a backpack?

The folk building where they took me I heard stories 'bout

Where adolescents chew rocks and spit razors out

Just a boy but they forcing me to be a man

And my in the day room got me throwin' hands

They tryna jump me but I’m fighting back with all my might

Dirty CO’s just watchin', let 'em beat me twice, this can’t be life

Got me thinkin' I should take my own

At nights I cried, fantasizing that they send me home

I miss my family, these days turning into months

Ride to that courthouse on this filthy bus

I want my trial but the DA said they still ain’t ready

And since I fight back they put me in solitary

Twenty-three locked down, ain’t no commissary

Write letters, stand strong, mama don’t you worry

I feel trapped, got me livin' where the mice at

I feel darkness in this cage, where the lights at?

Countin' the bricks on the wall, think I lost my mind

I can’t take it, lately contemplating suicide

I can’t believe I been here and three years past

All charges dropped, finally being free at last

My whole family is happy that I’m finally back

But what they took from me I am never getting back

Look how they stole my childhood and they beat me soft

Comin' home slightly different than I was before

It was horror, all the memories at night haunt me

Wakin' up screamin', thinkin' that the CO’s on me

I’m hearing voices now, I’m paranoid, who do I trust?

Tryna find my way, gettin' harder to adjust

I can’t take it, please somebody get this pressure off me

Man I’m feelin' like God ain’t throw a blessing towards me

I feel the love but the demons in my head is louder

The court-appointed lawyer that they gave me did me fouler

I’m depressed, sorry mom, I couldn’t make you prouder

I give up, take my own life, Kalief Browder

«The judge told me that if I plead guilty, I would be released from jail that

same day, but I didn’t do it!

You’re not gonna make me say i did something just

so I can go home.»

When we first met him November of last year, he was doing better, he said.

Earned his GED, started classes at Bronx Community College, pulling a 3.56 GPA.

But the psychological trauma from jail had taken its toll

«When he first came home, he would just walk the four corners of the driveways»

«You hear animals do, that have been confined to a space.»

«Yes, he did it.

And I had to watch my baby go through all of that.»

In the last year, Kalief grew depressed, deeply paranoid

«You know deep down, I’m a mess.

I feel like I’m a grown old man.»

And then, two Saturdays ago, two years after his release from jail,

Kalief Browder hanged himself with an air conditioner cord in his home in the

Bronx.

He was 22

Oh, die avond kwam ik van een feestje op 3rd Avenue met een paar vrienden en ik

ging naar huis.

En toen werd ik tegengehouden door politieagenten,

en ze legden me uit dat er een man in een van hun politieauto's zat

dat wilde zeggen dat ik hem zou hebben beroofd, en dat ze mij hadden gefouilleerd en de...

man eigenlijk... eerst zei hij dat ik hem beroofd had, ik had niets bij me.

En dat is wanneer...

Je zegt niets, je bedoelt geen wapen en niets van zijn eigendom?

Geen wapen, geen geld, alles wat hij zei waarvoor ik hem zou hebben beroofd

Ze vertelden me bevriezen, ik kan niet ver rennen

Dus nu zit ik vast, geboeid in de politieauto

Zei me dat ik gezocht werd in verband met een overval

De getuige zei dat hij het niet zeker wist, maar ik was het waarschijnlijk

Zei ze dat ik onschuldig ben, ik zweer dat ik het echt niet was

De agent lachte en bleef maar vingerafdrukken op me nemen

Vroeg me mijn leeftijd en ik vertelde hem amper zestien

Lees me mijn rechten, ik wist niet wat die shit betekent

In een kamer vroeg de dame me waar ik was?

Foto's maken van mijn tatoeages, was ik crimineel of bloed?

Ik herhaal dat ik er niet was, ik was in mijn huis

Zijn jullie klaar?

zijn jullie klaar?

mag ik nu naar huis?

Ze stopten me terug in een cel met die vieze geur

Waar niggas op de bank liggen en ook op de vloer

Blies een pin, kaas sandwiches, ik was niet smilin'

Bij mijn aanklacht zei de rechter dat ze me naar het eiland moesten brengen

Hij stelde borgtocht vast, wat in godsnaam, dat kan ik niet posten

Mijn moeder arm, dit alles over een rugzak?

Het volksgebouw waar ze me naartoe brachten, hoorde ik verhalen over 'bout'

Waar pubers op stenen kauwen en scheermesjes uitspugen

Gewoon een jongen, maar ze dwingen me om een ​​man te zijn

En mijn in de dagkamer heeft me handen gegooid

Ze proberen me te bespringen, maar ik vecht terug met al mijn kracht

Dirty CO's kijken gewoon, laat ze me twee keer verslaan, dit kan geen leven zijn

Doet me denken dat ik mijn eigen moet nemen

'S Nachts huilde ik, fantaserend dat ze me naar huis stuurden

Ik mis mijn familie, deze dagen worden maanden

Rijd naar dat gerechtsgebouw met deze smerige bus

Ik wil mijn proefperiode, maar de DA zei dat ze nog steeds niet klaar zijn

En sinds ik terugvecht, hebben ze me in een isoleercel geplaatst

Drieëntwintig opgesloten, is geen commissaris

Schrijf brieven, sta sterk, mama maak je geen zorgen

Ik voel me gevangen, heb me laten leven waar de muizen zijn

Ik voel duisternis in deze kooi, waar zijn de lichten?

Tel de stenen aan de muur, denk dat ik gek ben geworden

Ik kan er niet tegen, de laatste tijd overwoog ik zelfmoord

Ik kan niet geloven dat ik hier ben geweest en drie jaar geleden

Alle kosten zijn weggevallen, eindelijk gratis

Mijn hele familie is blij dat ik eindelijk terug ben

Maar wat ze van me hebben afgenomen, krijg ik nooit meer terug

Kijk hoe ze mijn jeugd hebben gestolen en me zacht hebben geslagen

Net iets anders thuiskomen dan voorheen

Het was afschuw, alle herinneringen 's nachts achtervolgen me

Wakker worden schreeuwend, denkend dat de bevelvoerder op mij zit

Ik hoor nu stemmen, ik ben paranoïde, wie kan ik vertrouwen?

Probeer mijn weg te vinden, het wordt moeilijker om me aan te passen

Ik kan er niet tegen, laat iemand alsjeblieft deze druk van me af

Man, ik voel me alsof God geen zegen naar mij toewerpt

Ik voel de liefde, maar de demonen in mijn hoofd zijn luider

De door de rechtbank benoemde advocaat die ze me gaven, heeft me beledigd

Ik ben depressief, sorry mam, ik kon je niet trotser maken

Ik geef het op, neem mijn eigen leven, Kalief Browder

«De rechter vertelde me dat als ik schuldig zou pleiten, ik zou worden vrijgelaten uit de gevangenis dat

dezelfde dag, maar ik heb het niet gedaan!

Je gaat me niet laten zeggen dat ik iets zojuist heb gedaan

zodat ik naar huis kan.»

Toen we hem vorig jaar november voor het eerst ontmoetten, ging het beter met hem, zei hij.

Verdiende zijn GED, begon lessen aan het Bronx Community College en haalde een GPA van 3.56.

Maar het psychologische trauma van de gevangenis had zijn tol geëist

«Toen hij voor het eerst thuiskwam, liep hij gewoon door de vier hoeken van de opritten»

"Je hoort dieren doen, die zijn opgesloten in een ruimte."

«Ja, hij deed het.

En ik moest toekijken hoe mijn baby dat allemaal doormaakt.»

In het afgelopen jaar werd Kalief depressief, diep paranoïde

«Je weet diep van binnen, ik ben een puinhoop.

Ik voel me alsof ik een volwassen man ben.»

En toen, twee zaterdagen geleden, twee jaar na zijn vrijlating uit de gevangenis,

Kalief Browder hing zichzelf op met een aircosnoer in zijn huis in de

Bronx.

Hij was 22