Death - Made In Heights

Feel it rush like a hush in the attic, bae

You could see me blush when I tell you all about it

In a moment hit the switch, then a moment in the dark

Then a moment so pervasive it was breaking us apart

The galaxy is spreading like a rumor in your jaw

Better keep your planet spinning better keep the motive tall

There’s time inside my tears making diamonds on the wall

Heavy forest summer night, I confess that I’m a lightweight

Cause fate is rolling up and hate is blowing up

If it’s a crime to bend the line then we should tear it up

And when the waters start to cross, I’ll call you up

I genuinely love to hear your thoughts

Inherited these ways and they came with seven claws

Like the terror that remains every morning in the dark

And the tethers that you lace only tie you in a knot

Don’t fall for all the blame, don’t rely on the applause

Tripping for so long, I’ve been tripping for so long

Tripping for so long, I’ve been tripping for so long

Your burden was the weight of a feather

I was certain if I waited you’d remember

When the comet took me out into space

When you held your breath, looking at my face

Now I comprehend that death is not the end

And the world that we destroyed wasn’t real enough to live in

But I’m alive, yes I’m alive

I can feel it running up and down my spine

Voel het haasten als een stilte op zolder, bae

Je zou me kunnen zien blozen als ik je er alles over vertel

Even op de schakelaar drukken, dan even in het donker

Toen een moment dat zo doordringend was dat het ons uit elkaar brak

De melkweg verspreidt zich als een gerucht in je kaak

Je planeet beter laten draaien, beter het motief hoog houden

Er zit tijd in mijn tranen om diamanten aan de muur te maken

Zware zomernacht in het bos, ik beken dat ik een lichtgewicht ben

Want het lot rolt op en haat ontploft

Als het een misdaad is om de lijn te buigen, moeten we hem verscheuren

En als het water begint over te steken, bel ik je op

Ik vind het echt leuk om je gedachten te horen

Erfde deze manieren en ze kwamen met zeven klauwen

Zoals de terreur die elke ochtend in het donker blijft

En de koorden die je vastmaakt, binden je alleen in een knoop

Val niet voor alle schuld, vertrouw niet op het applaus

Zo lang aan het trippen, ik heb al zo lang aan het trippen

Zo lang aan het trippen, ik heb al zo lang aan het trippen

Je last was het gewicht van een veer

Ik wist zeker dat als ik wachtte, je het je zou herinneren

Toen de komeet me mee de ruimte in nam

Toen je je adem inhield, kijkend naar mijn gezicht

Nu begrijp ik dat de dood niet het einde is

En de wereld die we vernietigden was niet echt genoeg om in te leven

Maar ik leef, ja ik leef

Ik voel het op en neer rennen over mijn ruggengraat