The Little Things - Madder Mortem

Like a rolling tide

Like a gentle slide nears the point where you and I converge

I won’t have you say that my wilful ways is a vast new land just now emerging

You know what I am

I’m the fire you thought you’d lost

I’m that breathless touch of frost

The one spell that will endure

The cancer and now the cure

And you seem to find a pleasant peace of mind in the fact that I’d take on the

world for you

Does it strike you then, when you withdraw again, that it might be worth your

while to see it through?

Make a leap of faith

Trust the riddles and the signs

Cross that cold, forbidding line

Find the trail between the words and chase down what you have stirred

'Cause I know you feel it change

From a whisper to a storm

From a keyhole to a door

From a flow of honeyed brine

To your tremors locked in mine

I was never moved by serenades beneath my window, but by your gentle touch on

my spirit and on me

I am!

I am spirit, I am clay

I am growth and I’m decay

I’m a saint ablaze with sin and I end where I begin

And I will not be defined by another’s set of rules;

by a Reason void of Truth

My own path is mine to choose, but my heart is all for you

It’s the little things, like this need to sing

Like the way your voice resounds in me

Like the way you resound in me

Als een rollend tij

Zoals een zachte glijbaan het punt nadert waarop jij en ik samenkomen

Ik wil niet dat je zegt dat mijn opzettelijke manieren een enorm nieuw land zijn dat nu pas in opkomst is

Weet je wat ik ben

Ik ben het vuur waarvan je dacht dat je het verloren had

Ik ben die ademloze aanraking van vorst

De enige spreuk die zal blijven bestaan

De kanker en nu de remedie

En je lijkt een aangename gemoedsrust te vinden in het feit dat ik de

wereld voor jou

Vind je het dan, als je je weer terugtrekt, dat het je misschien waard is?

terwijl u het wilt doorzien?

Maak een sprong in geloof

Vertrouw op de raadsels en de tekens

Steek die koude, onheilspellende grens over

Vind het spoor tussen de woorden en jaag op wat je hebt bewogen

Omdat ik weet dat je het voelt veranderen

Van een fluistering tot een storm

Van een sleutelgat tot een deur

Van een stroom gezoete pekel

Naar je bevingen opgesloten in de mijne

Ik werd nooit geraakt door serenades onder mijn raam, maar door je zachte aanraking op

mijn geest en op mij

Ik ben!

Ik ben geest, ik ben klei

Ik ben groei en ik ben verval

Ik ben een heilige in vuur en vlam van zonde en ik eindig waar ik begin

En ik zal niet worden gedefinieerd door de regels van een ander;

door een reden zonder waarheid

Mijn eigen pad is de mijne om te kiezen, maar mijn hart is helemaal voor jou

Het zijn de kleine dingen, zoals deze, moeten zingen

Zoals de manier waarop je stem in mij weerklinkt

Zoals de manier waarop je in mij weerklinkt