Ничего не исправить - Лёша Gs, Kreed

Фонари горят, но уже не горят глаза

Другая сторона медали ведет к небесам

и за свой базар буду отвечать именно там,

а пока я тут пытаюсь плыть вперед как по волнам

люблю людей насколько позволяет мир снова

Встаю на грабли видя как предают своих

люди уходят как уходят дни

время бежит так быстро что хочу разбить часы

и может где-то там за облаками

мы прекращаем жить со связанными руками

стал старше стал понимать что тут к чему

теперь все реже улыбаюсь по утру слышь

мы тут стелим репчину на фоне пензинских крыш

если сломаны крылья врядли полетишь

слишком много виноватых и так мало правых

просто расслабься ман ибо уже ничего не исправить

это не остановить система удаляет слабых

убей или умри иных не бывает раскладов

слишком много виноватых и так мало правых

просто расслабься ман ибо уже ничего не исправить

я помню дни когда все двери были на …

улицы учили слепо ненавидеть мусаров

в обосанных хрущевках пропивали свое детство

многое минуло, но от кармы никуда не деться

здесь.здесь.

либо ты один либо в волчьей стае

затеряться так легко среди монотонных зданий

пока следаки упорно набивают звания

задумываюсь о грядущей встрече с небесами,

а мы на море бывали, но монополия нами

манипулирует парень и тут не стоит слезами

пытаться что-то поправить когда весь мир будто замер

все чаще вижу этот.

нетрезвыми глазами

дым поднимается вверх разум становится новым

и я ебу в губы тех кто не знает цену слова

слишком много виноватых и так мало правых

просто расслабься ман ибо уже ничего не исправить

это не остановить система удаляет слабых

убей или умри иных не бывает раскладов

слишком много виноватых и так мало правых

просто расслабься ман ибо уже ничего не исправить

Lantaarns branden, maar ogen branden niet meer

De andere kant van de medaille leidt naar de hemel

en ik zal verantwoordelijk zijn voor mijn markt daar,

terwijl ik hier probeer vooruit te zwemmen als op golven

hou zoveel van mensen als de wereld het weer toelaat

Ik sta op een hark en zie hoe ze hun eigen verraden

mensen gaan zoals de dagen gaan

de tijd gaat zo snel dat ik de klok wil breken

en misschien ergens achter de wolken

we stoppen met leven met onze handen gebonden

ouder werd begon te begrijpen wat wat is

nu lach ik 's morgens steeds minder, luister

we leggen hier repchin tegen de achtergrond van Penza-daken

Als je vleugels gebroken zijn, kun je niet vliegen

te veel schuldigen en zo weinig goed

ontspan gewoon man, want er valt niets te repareren

het zal niet stoppen het systeem verwijdert de zwakken

doden of sterven er zijn geen andere uitlijningen

te veel schuldigen en zo weinig goed

ontspan gewoon man, want er valt niets te repareren

Ik herinner me de dagen dat alle deuren open waren...

de straten leerden om blindelings Musars te haten

ze dronken hun jeugd weg in de kale Chroesjtsjovs

er is veel voorbijgegaan, maar er is geen ontsnapping aan karma

hier hier.

of je bent alleen of in een roedel wolven

verdwaal zo gemakkelijk tussen de eentonige gebouwen

terwijl de trackers koppig de gelederen vullen

Ik denk aan de komende ontmoeting met de hemel,

en we zijn naar de zee geweest, maar we hebben een monopolie

de man manipuleert en er zijn geen tranen

iets proberen te repareren terwijl de hele wereld leek te bevriezen

Ik zie dit steeds vaker.

dronken ogen

de rook stijgt op de geest wordt nieuw

en ik neuk op de lippen van degenen die de waarde van het woord niet kennen

te veel schuldigen en zo weinig goed

ontspan gewoon man, want er valt niets te repareren

het zal niet stoppen het systeem verwijdert de zwakken

doden of sterven er zijn geen andere uitlijningen

te veel schuldigen en zo weinig goed

ontspan gewoon man, want er valt niets te repareren