The Morning Breaks so Cold and Gray - Lycia

The morning breaks so cold and gray

And i’m still here, alone

It’s all the same, the years have passed

So slow and gray, with nothing

I can’t believe that ten years have passed

And i’m still here, alone

I need to change, i need to move on

I’ll wither here, forever

The time has come for me to leave

I must go, i must leave this all behind

I must leave, no need for second thoughts

I must go, the time is right, i hear

And everybody waves goodbye

They hate me, they were never friends at all

They needed… for me to roll around

They wanted me to stay and never leave… their misery

The clouds break, the sun beats through

I’m so alive, again

The cold and grey is so far behind

I’m so alive, i’m so… alive

I’ll never go back to that grey place again

I must stay here, i must…, i must…

I have found a place of happiness

The sun beats down on me for awhile

Wave goodbye to the lonely days

Goodbye at last, goodbye

Just let me be alone and feel this place

And see this place, alone again, alone, again

Wave goodbye to the lonely days

Goodbye at last, but wait…

Then the morning breaks so cold and grey

And i’m back here again, again, again, again

I knew i could never leave

De ochtend breekt zo koud en grijs aan

En ik ben nog steeds hier, alleen

Het is allemaal hetzelfde, de jaren zijn verstreken

Zo langzaam en grijs, met niets

Ik kan niet geloven dat er tien jaar zijn verstreken

En ik ben nog steeds hier, alleen

Ik moet veranderen, ik moet verder gaan

Ik zal hier verdorren, voor altijd

Het is tijd voor mij om te vertrekken

Ik moet gaan, ik moet dit allemaal achterlaten

Ik moet vertrekken, geen tweede gedachte nodig

Ik moet gaan, de tijd is rijp hoor ik

En iedereen zwaait vaarwel

Ze haten me, ze waren helemaal geen vrienden

Ze moesten... voor mij om rond te rollen

Ze wilden dat ik bleef en nooit wegging... hun ellende

De wolken breken, de zon breekt door

Ik leef zo ​​weer,

Het koude en grijze ligt zo ver achter

Ik leef zo, ik ben zo… levend

Ik ga nooit meer terug naar die grijze plek

Ik moet hier blijven, ik moet..., ik moet...

Ik heb een plaats van geluk gevonden

De zon schijnt een tijdje op me

Zeg maar dag tegen de eenzame dagen

Eindelijk vaarwel, vaarwel

Laat me gewoon alleen zijn en deze plek voelen

En zie deze plek, weer alleen, weer alleen

Zeg maar dag tegen de eenzame dagen

Eindelijk vaarwel, maar wacht...

Dan breekt de ochtend zo koud en grijs aan

En ik ben hier weer, opnieuw, opnieuw, opnieuw

Ik wist dat ik nooit weg kon gaan