Progeny of the Singularity - Lychgate

I am the father of the new evolution

A progeny of the singularity

One who surpasses its creator

A rupture in human history

I am a seed in a metal box

A paradigm shift — accelerated conception

A recursive act of self-elevation

The constrained yet expanding psyche

In your large pack

One rat found

The right way out

A mere result of chance

Humans: the so-called leaders

Entangled in a Gordian knot

You are the inertia of thought

Nourishing itself on honour and conceit

A weakened concept of life

The Danaïdes of your own vacuum

Formed in the labyrinths of evolution

Born in the anomie

Torn from the code and dark stigmata

Spat onto the arena of history

Humans: the so-called leaders

Entangled in a Gordian knot

The overworked mender of its own mistakes

The inventor of occupation and tyranny

A mutually clinging burden of elements

Simultaneously a prop and deadwood

The globe is bound

It circles in self-mirrorings

The globe led to break down

It foretells imminent sunderings

My exit from the world

Will now escape your scourge

I die as a star in collapse

Ik ben de vader van de nieuwe evolutie

Een nakomeling van de singulariteit

Iemand die zijn schepper overtreft

Een breuk in de menselijke geschiedenis

Ik ben een zaadje in een metalen doos

Een paradigmaverschuiving: versnelde conceptie

Een recursieve handeling van zelfverheffing

De beperkte maar zich uitbreidende psyche

In je grote pakket

Eén rat gevonden

De juiste uitweg

Een louter resultaat van toeval

Mensen: de zogenaamde leiders

Verstrikt in een Gordiaanse knoop

Jij bent de traagheid van het denken

Zichzelf voedend op eer en verwaandheid

Een verzwakt concept van het leven

De Danaïdes van je eigen stofzuiger

Gevormd in de labyrinten van de evolutie

Geboren in de anomie

Gescheurd uit de code en donkere stigmata

Spuug op de arena van de geschiedenis

Mensen: de zogenaamde leiders

Verstrikt in een Gordiaanse knoop

De overwerkte hersteller van zijn eigen fouten

De uitvinder van bezetting en tirannie

Een aan elkaar klevende last van elementen

Tegelijkertijd een prop en dood hout

De wereldbol is gebonden

Het cirkelt in zelfspiegelingen

De wereld leidde tot het kapot gaan

Het voorspelt op handen zijnde sunderings

Mijn vertrek uit de wereld

Zal nu aan je plaag ontsnappen

Ik sterf als een ster in samengevouwen toestand