Like Yesterday - Luke Conard

I got a silver tongue

But no words to say

I got a winning shot

But no game to play

I got a key to her heart

(but no lock of my own)

Have unlimited time

With nowhere to go

I got the gift of sight

But no view to see

I’ve got a mind of thoughts

Full of disbelief

I’ve got a ticket to ride

(but no reason to leave)

Have the passion and will

But to what degree?

We take our place

Along with grace

Upon the stage

But the roar of youth becomes a whisper with age

We dwell among things

We lost on the way

Never guessed this could be

And never thought forever

Could feel just like yesterday

I am the early bird

With no worm to catch

I’m leaping steps ahead

But lost my safety net

I feel I’m part of a whole

(but now I’m all alone)

Days could turn into years

And I wouldn’t know

I’ve got an open road

But no drive to go

A heart that beats so fast

When I take it slow

I’ve got the end goal in sight

(no blinders blocking me)

Still I will risk it all, just you wait and see

We take our place

Along with grace

Upon the stage

But the roar of youth becomes a whisper with age

We dwell among things

We lost on the way

Never guessed this could be

And never thought forever

Could feel just like yesterday

Ik heb een zilveren tong

Maar geen woorden om te zeggen

Ik heb een winnend schot

Maar geen spel om te spelen

Ik heb een sleutel tot haar hart

(maar geen eigen slot)

Heb onbeperkte tijd

Met nergens heen

Ik kreeg de gave van het zicht

Maar geen uitzicht om te zien

Ik heb een geest van gedachten

Vol ongeloof

Ik heb een kaartje om mee te rijden

(maar geen reden om te vertrekken)

Heb de passie en de wil

Maar in welke mate?

We nemen onze plaats in

Samen met gratie

Op het podium

Maar het gebrul van de jeugd wordt een gefluister met de leeftijd

We wonen tussen de dingen

We hebben onderweg verloren

Nooit gedacht dat dit zou kunnen

En nooit voor altijd gedacht

Zou net als gisteren kunnen voelen

Ik ben de vroege vogel

Zonder worm om te vangen

Ik spring stappen vooruit

Maar verloor mijn vangnet

Ik heb het gevoel dat ik deel uitmaak van een geheel

(maar nu ben ik helemaal alleen)

Dagen kunnen jaren worden

En ik zou het niet weten

Ik heb een open weg

Maar geen rit om te gaan

Een hart dat zo snel klopt

Als ik het rustig aan doe

Ik heb het einddoel in zicht

(geen oogkleppen die mij blokkeren)

Toch zal ik alles riskeren, wacht maar af

We nemen onze plaats in

Samen met genade

Op het podium

Maar het gebrul van de jeugd wordt een gefluister met de leeftijd

We wonen tussen de dingen

We hebben onderweg verloren

Nooit gedacht dat dit zou kunnen

En nooit voor altijd gedacht

Voelde net als gisteren