Balada para una viuda (Burning) - Lujuria

Voy a contarles una historia

De una desconsolada viuda

Que iba marchitando su belleza

Mientras se moría de ansiedad

Vestida de negro entró en el metro,

Por encima del hombro me miró

Deslice mi mano hasta su mano

Y ella muy coqueta respondió:

Calma mi ansiedad de largos años

Y lléname el hueco que él dejó

Pues seguro… tú lo harás… ¡oh!

mucho mejor

Salimos del metro de inmediato

Pero en su casa no podía ser

Que dirían todos los vecinos,

Ver subir a un hombre a las diez

Me llevo a oscuras calle abajo

Y en un portal me abrazó

Buscando algo entre mis piernas,

Cuando lo encontró se estremeció

Calma mi ansiedad de largos años

Y lléname el hueco que él dejó

Pues seguro… tú lo harás… ¡oh!

mucho mejor

Calma mi ansiedad…

Ik ga je een verhaal vertellen

Van een diepbedroefde weduwe

Dat verdorde zijn schoonheid

Terwijl je sterft van angst

In het zwart gekleed ging ze de metro in,

over zijn schouder keek hij me aan

Schuif mijn hand in jouw hand

En ze antwoordde heel koket:

Kalmeer mijn angst van lange jaren

En vul me het gat dat hij achterliet

Nou, zeker... je zult... oh!

beter

We verlieten de metro onmiddellijk

Maar in zijn huis kon het niet zijn

Wat zouden alle buren zeggen?

Zie een man om tien uur naar boven gaan

Hij nam me mee in het donker op straat

En in een portaal omhelsde hij me

Op zoek naar iets tussen mijn benen,

Toen hij het vond, huiverde hij

Kalmeer mijn angst van lange jaren

En vul me het gat dat hij achterliet

Nou, zeker... je zult... oh!

beter

Kalmeer mijn angst...