Copenhagen - Lucinda Williams

Thundering news hits me like a snowball

Striking my face and shattering

Covering me in a fine powder and mist

And mixing in with my tears

And I’m 57 but I could be 7 years old

Cause I will never be able to

Comprehend the expansiveness

Of what I’ve just learned

That you have disappeared

You have been released

You are flecks of light

You are missed

Somewhere, spinning round the sun

Circling the moon

Traveling through time

You are missed

Walking through unfamiliar streets

And I’m shaking unfamiliar hands

And I’m hearing unfamiliar laughs

And lovely language I don’t understand

It’s late October in Copenhagen

The skies are grey, the snow is falling

I see my breath outside, I’m freezing

I’m motionless, I’m disbelieving

That you have disappeared

You have been released

You are flecks of light

You are missed

Somewhere, spinning round the sun

Circling the moon

Traveling through time

You are missed

Donderend nieuws raakt me als een sneeuwbal

Mijn gezicht slaan en verbrijzelen

Bedekt me met een fijn poeder en mist

En mengen met mijn tranen

En ik ben 57, maar ik zou 7 jaar oud kunnen zijn

Omdat ik dat nooit zal kunnen

Begrijp de uitgestrektheid

Van wat ik zojuist heb geleerd

Dat je bent verdwenen

Je bent vrijgelaten

Jullie zijn lichtvlekjes

Je wordt gemist

Ergens, draaiend rond de zon

Om de maan cirkelen

Reizen door de tijd

Je wordt gemist

Lopend door onbekende straten

En ik schud onbekende handen

En ik hoor onbekende lach

En mooie taal die ik niet versta

Het is eind oktober in Kopenhagen

De lucht is grijs, de sneeuw valt

Ik zie mijn adem buiten, ik heb het ijskoud

Ik ben onbeweeglijk, ik ben ongelovig

Dat je bent verdwenen

Je bent vrijgelaten

Jullie zijn lichtvlekjes

Je wordt gemist

Ergens, draaiend rond de zon

Om de maan cirkelen

Reizen door de tijd

Je wordt gemist