Broken Butterflies - Lucinda Williams

Wear your anger well inside

For all the world to see

A heave cloak a one glove tan

And no humility

You stand inside the garden

And feast on black cherries

And swallow the mana from heaven

And spit out the seeds

You spread your anger and sharp edge knife

Cut my skin and make it bleed

Black pollen in its self-righteousness

You are a traitor and a thief

Choking on your unplanned words

Coughing up your lies

Tumbling from your mouth

A flurry of broken butterflies

Broken butterflies

They rest their wings snapped in two

On their way to certain death

Their colors gold and blue

With the blood that flows I can not hide

The blood covers me The butterflies they are healed and are set free

I wish you had but roof possessed

That I don’t expect of you

Praise and honor of faithfulness

And a rock that you refused

If you ever learned to just forgive

Will you open your beautiful hearts

And lead the way Christ did

It is the broken butterflies

Draag je woede goed naar binnen

Voor de hele wereld om te zien

Een zware mantel een een handschoen tan

En geen nederigheid

Je staat in de tuin

En smullen van zwarte kersen

En slik de mana uit de hemel in

En spuug de zaadjes uit

Je verspreidt je woede en scherp mes

Snijd mijn huid en laat het bloeden

Zwart stuifmeel in zijn eigengerechtigheid

Je bent een verrader en een dief

Verstikking in je ongeplande woorden

Je leugens ophoesten

Uit je mond tuimelen

Een vlaag van gebroken vlinders

Gebroken vlinders

Ze laten hun vleugels in tweeën rusten

Op weg naar een zekere dood

Hun kleuren goud en blauw

Met het bloed dat stroomt kan ik me niet verbergen

Het bloed bedekt me De vlinders ze zijn genezen en zijn vrijgelaten

Ik wou dat je maar een dak had

Dat verwacht ik niet van je

Lof en eer van trouw

En een steen die je weigerde

Als je ooit hebt geleerd om gewoon te vergeven

Open je je mooie harten

En leiden zoals Christus deed

Het zijn de gebroken vlinders