Dito Popular - Lucas Silveira, Versalle

O cego disse: «quem tem olho é rei»

Pior que ele está quem não quer enxergar

O juiz disse: «minha palavra é lei»

Mas já não sabe mais o que nem quem julgar

Pior que eu, maior que nós

Quem prometeu calou a voz

Quem se salvou, quem foi o algoz

E no final estamos sós

Em quem acreditar?

Não sei

Começo a me lembrar

De cada vez que eu não me importei

Só aceitei, não fiz o meu papel

E agora veja o que aconteceu

Depois que todo mundo esqueceu

Voltou tudo ao normal, de bom se fez o mal

Mas sei que o culpado sou eu

Somos a caça ou o caçador?

O lobo em pele de cordeiro se safou

É tanta tempestade e a bonança não veio

De boas intenções o inferno está cheio

Pior que eu, maior que nós

Quem prometeu calou a voz

Quem se salvou, quem foi o algoz

E no final estamos sós

Em quem acreditar?

Não sei

Começo a me lembrar

De cada vez que eu não me importei

Só aceitei, não fiz o meu papel

E agora veja o que aconteceu

Depois que todo mundo esqueceu

Voltou tudo ao normal, de bom se fez o mal

Mas sei que o culpado sou eu

De blinde man zei: «hij die één oog heeft, is koning»

Erger dan hij is die niet wil zien

De rechter zei: «mijn woord is wet»

Maar hij weet niet meer wat of wie hij moet beoordelen

Erger dan ik, groter dan wij

Wie beloofde je mond te houden

Wie werd gered, wie was de beul

En uiteindelijk zijn we alleen

Wie te geloven?

ik weet het niet

Ik begin het me te herinneren

Elke keer kon het me niet schelen

Ik accepteerde het gewoon, ik deed mijn deel niet

En kijk nu wat er gebeurde

Nadat iedereen het was vergeten

Alles werd weer normaal, het goede bleek slecht te zijn

Maar ik weet dat ik de schuldige ben

Zijn wij de opgejaagde of de jager?

De wolf in schaapskleren ontsnapte

Het is zo stormachtig en de rust kwam maar niet

De hel is geplaveid met goede bedoelingen

Erger dan ik, groter dan wij

Wie beloofde je mond te houden

Wie werd gered, wie was de beul

En uiteindelijk zijn we alleen

Wie te geloven?

ik weet het niet

Ik begin het me te herinneren

Elke keer kon het me niet schelen

Ik accepteerde het gewoon, ik deed mijn deel niet

En kijk nu wat er gebeurde

Nadat iedereen het was vergeten

Alles werd weer normaal, het goede bleek slecht te zijn

Maar ik weet dat ik de schuldige ben