Забирай - LTIME

Забирай ключи.

Раны не излечить

Твой голос в голове, и мне его не выключить…

Перед тобою чистый, перед тобою я,

Но вряд ли слезы что-то смогут сейчас поменять

По частям, деталям восстановим память

Мы из западни, но вновь окружены сетями

Холодными ветрами, снова на сердце осень

Наша история в стихах, в бессловесной прозе

Я потерял свою суть, я забыл весь свой страх

Я на той стороне, мы на разных берегах

Я тебя сберегу, я на войне, будь в тылу

Бегу к тебе сквозь километры, сквозь мертвую мглу

Забирай меня

Забирай меня

Забирай и просто от себя беги!

Забирай меня

Забирай меня

Забирай ведь мы с тобой недалеки

Исписаны страницы, эти гудки-убийцы

Мне до тебя не докричаться, не дозвониться

Я к поездам, к чужим лицам, но скоро буду там

Где твоё имя знакомо бездонным облакам

Темные вокзалы, и даже мира мало

Жду тебя на перекрестке холодных бульваров

Ты права была, мама, но я слишком упрямый

Не пытайся заживить давно больные шрамы

Мы ранены, на грани поиска другу другу равных

И нас не починить, чувства неисправны,

Но я не представляю этот мир без тебя

Ты вера, ты моё спасение, ты жизнь моя

Забирай меня

Забирай меня

Забирай и просто от себя беги!

Забирай меня

Забирай меня

Забирай ведь мы с тобой недалеки

Pak de sleutels.

Wonden zijn niet te genezen

Je stem zit in mijn hoofd en ik kan hem niet uitschakelen...

Schoon voor je, ik sta voor je,

Maar tranen zullen nu waarschijnlijk niets veranderen

In delen, details zullen we het geheugen herstellen

We komen uit een val, maar opnieuw omringd door netwerken

Koude wind, opnieuw in het hart van de herfst

Onze geschiedenis in verzen, in woordeloos proza

Ik verloor mijn essentie, ik vergat al mijn angst

Ik ben aan de andere kant, we zijn aan verschillende oevers

Ik zal je redden, ik ben in oorlog, zit achterin

Ik ren naar je toe door de kilometers, door de dode mist

Neem mij

Neem mij

Neem het en ren gewoon weg van jezelf!

Neem mij

Neem mij

Neem het, want we zijn niet ver van u verwijderd

De pagina's zijn geschreven, deze geweldige piepjes

Ik kan niet tegen je schreeuwen, ik kom er niet doorheen

Ik ben naar treinen, naar vreemden, maar ik zal er zo zijn

Waar je naam bekend is bij de bodemloze wolken

Donkere stations, en zelfs de wereld is niet genoeg

Ik wacht op je op het kruispunt van koude boulevards

Je had gelijk, mam, maar ik ben te koppig

Probeer geen lang zieke littekens te genezen

We zijn gewond, op het punt om te zoeken naar gelijken aan elkaar

En we kunnen niet gerepareerd worden, gevoelens zijn defect,

Maar ik kan me deze wereld niet voorstellen zonder jou

U bent geloof, u bent mijn redding, u bent mijn leven

Neem mij

Neem mij

Neem het en ren gewoon weg van jezelf!

Neem mij

Neem mij

Neem het, want we zijn niet ver van u verwijderd