Hospice Gates - Lower Dens

On the hill adorned in dew,

I miss seeing you through your den of verse.

In the clinic stall they’ve confined me to.

Loose the noose I wear and I’ll run away with you.

All riled,

Night’s young,

I lunge,

Gutted on hospice gates.

Into these rooms,

Your bawdy verses boom.

«If you don’t know me now,

You’ll know me soon.»

All riled,

Night’s young,

I lunge,

Gutted on hospice gates

Op de heuvel versierd met dauw,

Ik mis het om je door je verzenhol te zien.

In de kliniek waar ze me hebben opgesloten.

Maak de strop los die ik draag en ik zal met je wegrennen.

Allemaal opgewonden,

De nacht is jong,

ik longeer,

Gestript op de poorten van het hospice.

In deze kamers,

Je schunnige verzen boeien.

«Als je me nu niet kent,

Je zult me ​​snel kennen.»

Allemaal opgewonden,

De nacht is jong,

ik longeer,

Gestript op de poorten van het hospice