Suffocating Delirium - Loviatar

Birth is a plague, death is no cure

It’s only fair that we endure

To know is to suffer

Like moths to a flame

With no one to care and no one to blame

Time is a weight chained to the grave

As we survive so we decay

Aversion to virtue

A fortress of sand

Condemned to fail, eternally damned

You feel nothing but you haven’t felt nothing yet

You been nothing but you ain’t been nothing yet

You feared nothing but you haven’t feared nothing yet

You’ve seen nothing but you ain’t seen nothing yet

All beasts die alone

But our wounds bleed into a river of madness

Fools on a raft

Adrift on a sea of the absurd

In the vastness

Delirium is closing in

Surrounded, suffocating

Oh, the boundless affliction pursues us all

Geboorte is een plaag, dood is geen remedie

Het is niet meer dan eerlijk dat we doorstaan

Weten is lijden

Als motten voor een vlam

Met niemand om om te geven en niemand om de schuld te geven

Tijd is een gewicht dat aan het graf is geketend

Zoals we overleven, zo vervallen we

Afkeer van deugd

Een fort van zand

Veroordeeld om te falen, voor eeuwig verdoemd

Je voelt niets, maar je hebt nog niets gevoeld

Je bent niets geweest, maar je bent nog niets geweest

Je was nergens bang voor, maar je bent nog nergens bang voor geweest

Je hebt niets gezien, maar je hebt nog niets gezien

Alle beesten sterven alleen

Maar onze wonden bloeden in een rivier van waanzin

Dwazen op een vlot

Drijf op een zee van het absurde

In de uitgestrektheid

Delirium nadert

Omgeven, verstikkend

Oh, de grenzeloze kwelling achtervolgt ons allemaal