Drive - Lost Girls

Dear so and so…

How small I am on the highways

And on the plains, in the cars and in the malls

Through the speakers of foreign places, unknown spaces

Surrounded by vast expanse or whatever

And a shifting entourage of men

I’m always lighter, smaller, less hairy, more delicate

A sex-less body, a sex, just a little less body

Nothing is really mine here

The car and equipment it’s all rented

I keep buying coffee, water and weird sweaters

Just to own something

And sometimes I feel like I’m still when I’m moving, you know?

Even on stage I rage without moving

I see it in a Youtube video

Look!

There my arm lifts

And then sort of instantly get self-concious

And starts falling back, down

Sort of sees itself and then retracts

As if saying for me

«She's so sorry, she’s so sorry»

With my entire body «She's so sorry»

I rest my forehead on the side window

Protecting my desire

The van does the drive for me

The van does the drive for me

We all do the same, each of us hidding, curled up

Like woollen girls with headphones guided by voices

I would never tell you this but sometimes

When I listen to music in my headphones

The voice I’m listening to is my own

And some of those times I cry

Later I wake up to leaves hurling themselves

At the windscreen, and on stage I feel my body straighten

It’s not that I’ve found anything new, or anything

But… not that is original, but… I’ve got this feeling

All I want to do now is to make everybody cry

I want you all to cry with me

I want us all to cry together!

To let loose, to let go of ourselves

In the empty clubs and on the dancefloors

On the parking lots, on the highways

And through the speakers…

But what am I saying?

«I want you all to cry with me?»

Isn’t that just manipulation?

Am I just standing here doing exactly what

The big mainstream movies are doing?

Exactly what the big arena concerts are doing?

In the films when someone’s kissing at the end?

Or there’s an explosion?

Just there

To manipulate you to feel something

And when they bring down the kissing in the rain

Or the violins, and you’re feeling something

But you don’t know why

Or let me rephrase that, you’re feeling something

But you don’t know who you are

Am I just that?

There must be something else!

Let us call this what it really is, it’s just «my desire»

Because if we don’t, we’re just stuck in this manipulation

Because I’m saying this to you

And because I’m standing on a stage higher up than you

Then, I’m somehow more important

And can make you feel something, and I know it

And manipulate it, but I just want to show you things!

Here, here, here

Because if I’m not doing that, then, if nobody’s doing that

If we are all just working with manipulation

Then all we have as audiences are those moments

When we don’t know who we are

And if we are like that, then tell me

Who does your feeling?

Hello, my name is Desire, but that’s not a girl’s name

Lieve die en die...

Hoe klein ik ben op de snelwegen

En op de vlaktes, in de auto's en in de winkelcentra

Door de speakers van vreemde plaatsen, onbekende ruimtes

Omgeven door enorme uitgestrektheid of wat dan ook

En een wisselende entourage van mannen

Ik ben altijd lichter, kleiner, minder harig, delicater

Een seksloos lichaam, een seks, net iets minder lichaam

Niets is hier echt van mij

De auto en uitrusting het is allemaal verhuurd

Ik blijf koffie, water en rare truien kopen

Gewoon om iets te bezitten

En soms heb ik het gevoel dat ik stil ben als ik in beweging ben, weet je?

Zelfs op het podium raas ik zonder te bewegen

Ik zie het in een YouTube-video

Kijken!

Daar gaat mijn arm omhoog

En word dan een soort van direct zelfbewust

En begint terug te vallen, naar beneden

Ziet zichzelf een beetje en trekt zich dan terug

Alsof je voor mij zegt

«Het spijt haar zo, het spijt haar zo»

Met mijn hele lichaam «Het spijt me zo»

Ik laat mijn voorhoofd op het zijraam rusten

Mijn verlangen beschermen

Het busje rijdt voor mij

Het busje rijdt voor mij

We doen allemaal hetzelfde, ieder van ons verstopt, opgerold

Zoals wollen meisjes met koptelefoon geleid door stemmen

Ik zou je dit nooit vertellen, maar soms

Als ik naar muziek luister in mijn hoofdtelefoon

De stem waarnaar ik luister, is die van mezelf

En soms moet ik huilen

Later word ik wakker met bladeren die zichzelf slingeren

Bij de voorruit en op het podium voel ik mijn lichaam rechttrekken

Het is niet dat ik iets nieuws heb gevonden, of wat dan ook

Maar... dat is niet origineel, maar... ik heb dit gevoel

Het enige wat ik nu wil doen, is iedereen aan het huilen maken

Ik wil dat jullie allemaal met me mee huilen

Ik wil dat we allemaal samen huilen!

Loslaten, onszelf loslaten

In de lege clubs en op de dansvloeren

Op de parkeerplaatsen, op de snelwegen

En via de luidsprekers...

Maar wat zeg ik?

"Ik wil dat jullie allemaal met me huilen?"

Is dat niet gewoon manipulatie?

Sta ik hier gewoon precies te doen wat?

De grote mainstream films doen?

Precies wat de grote arena-concerten doen?

In de films als iemand aan het eind zoent?

Of is er een explosie?

Alleen daar

Om je te manipuleren om iets te voelen

En wanneer ze het kussen in de regen naar beneden halen

Of de violen, en je voelt iets

Maar je weet niet waarom

Of laat me dat anders formuleren, je voelt iets

Maar je weet niet wie je bent

Ben ik dat gewoon?

Er moet iets anders zijn!

Laten we dit noemen wat het werkelijk is, het is gewoon «mijn verlangen»

Want als we dat niet doen, zitten we gewoon vast in deze manipulatie

Omdat ik dit tegen je zeg

En omdat ik op een hoger podium sta dan jij

Dan ben ik op de een of andere manier belangrijker

En kan je iets laten voelen, en ik weet het

En manipuleer het, maar ik wil je gewoon dingen laten zien!

Hier, hier, hier

Want als ik dat niet doe, dan, als niemand dat doet

Als we allemaal met manipulatie bezig zijn

Dan hebben we alleen die momenten als publiek

Wanneer we niet weten wie we zijn

En als we zo zijn, vertel het me dan

Wie doet je gevoel?

Hallo, mijn naam is Desire, maar dat is geen meisjesnaam