Mírame - Los Alonsitos, Los Nocheros

Mírame otra vez, quiero en tus ojos ver la inmensidad

Las callecitas de tu Salta colonial, y la vertiente de tu alma de cristal

Y por esos rumbos de tus ojos con tus antojos volverte a amar

Mírame otra vez, con esos ojos llenos de ansiedad

En tus pestañas una selva virginal, como en el Chaco fuego verde tu mirar

Quiero en el embrujo de tus ojos beber el mosto del carnaval

Es un misterio tu vida, es una luna perdida

Río de amor que se quema en el sol

Déjame prender en tu cintura la voz más pura del corazón

Mírame otra vez, bajo tus cerros canta el mineral

Hay un changuito que se pierde en tu soñar

Una guitarra un pueblecito y un cantar

Y el temor hacia la salamanca cuando tu alma empieza a temblar

Mírame otra vez, amaneciendo azul mi soledad

Como una sombra oculta en el polvaderal, anda la siesta con el ritmo del Zupay

Quiero ver la tierra que me llama como una rama de oscuridad

Es un misterio tu vida…

Kijk me nog eens aan, ik wil de onmetelijkheid in je ogen zien

De kleine straatjes van je koloniale Salta en de helling van je kristallen ziel

En door die richtingen van je ogen met je verlangen om weer van je te houden

Kijk me nog eens aan, met die ogen vol angst

In je wimpers een oerwoud, zoals in het Chaco groene vuur je blik

Ik wil in de ban van je ogen de most van het carnaval drinken

Je leven is een mysterie, het is een verloren maan

Rivier van liefde die brandt in de zon

Laat me de zuiverste stem van het hart om je middel draaien

Kijk me nog eens aan, onder je heuvels zingt het mineraal

Er is een kleine aap die verdwaalt in je droom

Een gitaar, een kleine stad en een lied

En de angst voor Salamanca wanneer je ziel begint te beven

Kijk me nog eens aan, mijn eenzaamheid daagt blauw aan

Als een schaduw verborgen in het stof, gaat de siësta voorbij met het ritme van de Zupay

Ik wil het land zien dat me roept als een tak van duisternis

Je leven is een mysterie...