Tú y Yo - Los Nocheros

Yo no sé la justa medida

Si el amor eterno es mejor

Sobre aquel que curó las heridas

O en pampa y la vía quedó por vivir

Desesperado una pasión

Yo no sé amar como cristo

Yo no sé si este amor tendrá fin

Pero amando a mi modo yo insisto

Que nadie en su juicio podrá amarte así

Tal como yo te amo a ti

Si el amor es seguir adelante

Ay de aquel que de amor se murió

Yo prefiero vivir para amarte

Llevando en mi carne la cruz de tu amor

Tu y yo

Yo y tu

Tu y yo

Una vez, me he sentido un poeta

Otra vez, un obrero del sol

Una vez te amé como Julieta

Mirando a Romeo desde su balcón

Y otra vez lloré de amor

Me sentí condenado a perpetua

Encerrado en tu habitación

¿Cómo yo perdoné tu belleza?

Y tu no has querido tener compasión

Y aquí me tienes, aquí estoy

Si el amor es seguir adelante

Ay de aquel que de amor se murió

Yo prefiero vivir para amarte

Llevando en mi carne la cruz de tu amor

Tu y yo

Yo y tu

Tu y yo

Ik weet niet de juiste maat

Als eeuwige liefde beter is

Over degene die de wonden genas

Of in pampa en de weg werd achtergelaten om te leven

wanhopig een passie

Ik weet niet hoe ik moet liefhebben zoals Christus

Ik weet niet of deze liefde zal eindigen

Maar ik hou van mijn manier, ik sta erop

Dat niemand naar hun oordeel zo van je kan houden

Net zoals ik van je hou

Als de liefde verder gaat

Wee degene die stierf van liefde

Ik leef liever om van je te houden

Het kruis van jouw liefde in mijn vlees dragen

Jij en ik

Ik en jij

Jij en ik

Ooit voelde ik me een dichter

Wederom een ​​zonwerker

Ooit hield ik van je zoals Julia

Romeo kijken vanaf zijn balkon

En weer huilde ik van liefde

Ik voelde me tot levenslang veroordeeld

opgesloten in je kamer

Hoe heb ik je schoonheid vergeven?

En je hebt geen mededogen willen hebben

En hier ben ik, hier ben ik

Als de liefde verder gaat

Wee degene die stierf van liefde

Ik leef liever om van je te houden

Het kruis van jouw liefde in mijn vlees dragen

Jij en ik

Ik en jij

Jij en ik