Run - Los Angeles

How good it feels to walk with you on such a summer day, feels like we’ve never

been apart.

How good it feels to know that you have found another way to my heart.

How could I know the sense that I belong to someone who always wants the very

best for me.

How could I know the freedom of living life now for you.

Just when I’m safe and I’m where I need to be, beautiful distraction is calling

out to me.

And I run far away from home, to the only place where loneliness begins and

holiness ends.

And I run;

I can see your open arms, reaching out to me and pulling me in.

Oh what have I done?

How could I have come so far from home?

How could it be, I find myself inside this empty room?

Feeling so cold and so

alone.

And how could it be I’ve ended up within these four walls on my own.

Now all it takes to be with you is a change of heart.

No sooner is it said than

it is done,

and all it takes is letting go and learning how to say, «I was wrong.»

You come to me and you fill me up inside;

I have no doubt that I need you more

than life.

And I run all the way back home--to the only place where holiness begins and

loneliness ends.

And I run right into your open arms, reaching out to me and pulling me in.

And I feel so close.

I won’t let go.

I wanna give to you my everything, so I run.

I want my life to begin again, so I run.

Don’t want to waste another single day--

So I run all the way back home, to the only place where holiness begins and

loneliness ends.

And I run right into your open arms, reaching out to me and pulling me in.

And I feel so close, I won’t let go.

Hoe goed het voelt om met je mee te lopen op zo'n zomerdag, het voelt alsof we dat nog nooit hebben gedaan

uit elkaar geweest.

Wat voelt het goed om te weten dat je een andere weg naar mijn hart hebt gevonden.

Hoe kan ik het gevoel weten dat ik bij iemand hoor die altijd het allerliefste wil?

beste voor mij.

Hoe kon ik de vrijheid van het leven nu voor jou kennen.

Net als ik veilig ben en ik ben waar ik moet zijn, roept mooie afleiding

naar mij.

En ik ren ver weg van huis, naar de enige plek waar eenzaamheid begint en...

heiligheid eindigt.

En ik ren;

Ik kan je open armen zien die naar me uitstrekken en me naar binnen trekken.

Oh wat heb ik gedaan?

Hoe kon ik zo ver van huis zijn gekomen?

Hoe kan het dat ik me in deze lege kamer bevind?

Ik voel me zo koud en zo

alleen.

En hoe kan het dat ik in mijn eentje binnen deze vier muren ben beland.

Nu hoef je alleen maar van gedachten te veranderen.

Niet eerder is het gezegd dan

het is gebeurd,

en het enige dat nodig is, is loslaten en leren zeggen: "Ik had het mis."

Je komt naar me toe en je vult me ​​van binnen;

Ik twijfel er niet aan dat ik je meer nodig heb

dan het leven.

En ik ren helemaal terug naar huis - naar de enige plaats waar heiligheid begint en...

eenzaamheid stopt.

En ik ren recht in je open armen, reik naar me uit en trek me naar binnen.

En ik voel me zo dichtbij.

Ik laat niet los.

Ik wil je mijn alles geven, dus ik ren weg.

Ik wil dat mijn leven opnieuw begint, dus ren ik.

Ik wil niet nog een dag verspillen--

Dus ik ren helemaal terug naar huis, naar de enige plek waar heiligheid begint en...

eenzaamheid stopt.

En ik ren recht in je open armen, reik naar me uit en trek me naar binnen.

En ik voel me zo dichtbij, ik zal niet loslaten.