Lost in Oblivion - Lord Of The Lost

Down as low as grief alone

I don’t care to be eulogised

Posthumously

The battle cry’s a whisper

Through our distress

Mother, love’s in vain

A deathly white

Are we alive?

Oh, we are lost in oblivion

We’ve fallen far

Tossed to the stars

So we are lost in oblivion

We reminisce times that they imposed

Most crawl through this life

You’d float by like a duchess

Those 'poets' fled

When the colours changed again

The weak all know the pain is slow

The strong survive but wish they’d died

A deathly white

Are we alive?

Oh, we are lost in oblivion

We’ve fallen far

Tossed to the stars

So we are lost in oblivion

Zo laag als alleen verdriet

Ik geef er niet om om geprezen te worden

postuum

De strijdkreet is een fluistering

Door onze nood

Moeder, liefde is tevergeefs

Een dodelijke witte

Leven we?

Oh, we zijn verloren in de vergetelheid

We zijn ver gevallen

Naar de sterren gegooid

Dus we zijn verloren in de vergetelheid

We halen herinneringen op aan tijden die ze oplegden

De meesten kruipen door dit leven

Je zou voorbijdrijven als een hertogin

Die 'dichters' vluchtten

Toen de kleuren weer veranderden

De zwakken weten allemaal dat de pijn langzaam is

De sterken overleven maar wensten dat ze dood waren

Een dodelijke witte

Leven we?

Oh, we zijn verloren in de vergetelheid

We zijn ver gevallen

Naar de sterren gegooid

Dus we zijn verloren in de vergetelheid