Live Pray Die Repeat - Lord Of The Lost

I am caught in a vile dilemma condemned to death every fucking day

Then I wake up and I’m back to the morning

The same old same

Live, pray, die, repeat

Stupid quirks and irksome faces, all that I now know

My endless life is like a sentence spent on death row

The worst kind of immortal, alone and praying for a change

And you know no-one will hear you in a million years

Live, pray, die, repeat

The first time was torture, so kill me now

I’ve had it all, I’ve self-combusted

Shot by a nun and choked on red wine

Tripped on a curb, drowned in a duck pond

To my despair

Life goes on, life goes on

So I turned to bloody murder of those I despise

Come the morbid sunlit dawn and there still alive

The worst kind of immortal, alone and praying for a change

And you know no-one will hear you in a million years

Live, pray, die, repeat

The first time was torture, so kill me now

I’ve had it all, stabbed in a library

Plain as a grave the reaper drops by

Crushed by a hearse, mauled by mad swan

To my despair

Life goes on, life goes on

People think they are living

Lost to life, hunched over screens

The beauty that they’re missing

I swear it’s truly obscene

I was so bored, tried suicide but

Only to learn that I was denied

There’s no escape, routine has become beyond repair

Life goes on, life goes on

Ik zit verstrikt in een vreselijk dilemma dat elke dag ter dood wordt veroordeeld

Dan word ik wakker en ben ik weer bij de ochtend

Dezelfde oude hetzelfde

Leef, bid, sterf, herhaal

Domme eigenaardigheden en vervelende gezichten, alles wat ik nu weet

Mijn eindeloze leven is als een zin in de dodencel

Het ergste soort onsterfelijk, alleen en biddend voor verandering

En je weet dat niemand je over een miljoen jaar zal horen

Leef, bid, sterf, herhaal

De eerste keer was een marteling, dus dood me nu

Ik heb het allemaal gehad, ik heb mezelf verbrand

Neergeschoten door een non en gestikt in rode wijn

Struikelde over een stoeprand, verdronken in een eendenvijver

Tot mijn wanhoop

Het leven gaat door, het leven gaat door

Dus wendde ik me tot de bloedige moord op degenen die ik veracht

Kom de morbide zonovergoten dageraad en er leven nog steeds

Het ergste soort onsterfelijk, alleen en biddend voor verandering

En je weet dat niemand je over een miljoen jaar zal horen

Leef, bid, sterf, herhaal

De eerste keer was een marteling, dus dood me nu

Ik heb het allemaal gehad, gestoken in een bibliotheek

Zo gewoon als een graf komt de maaier langs

Verpletterd door een lijkwagen, verscheurd door een gekke zwaan

Tot mijn wanhoop

Het leven gaat door, het leven gaat door

Mensen denken dat ze leven

Om het leven gekomen, gebogen over schermen

De schoonheid die ze missen

Ik zweer dat het echt obsceen is

Ik verveelde me zo, probeerde zelfmoord te plegen, maar

Alleen om te leren dat ik werd geweigerd

Er is geen ontkomen aan, routine is niet meer te repareren

Het leven gaat door, het leven gaat door