A Survivor's Code, My Code - Look Mexico

This hide and seek’s gone terribly wrong.

A manhunt where you’d better not be found.

Pacing through these dark church hallways, stumbling.

Skin a knee and hope that faith kicks in.

A creaky recreation room

Keeps our precious trinity in bloom.

Can we forgive our past differences?

Stare past the light, enters this silhouette.

Who’s evil now?

Aren’t you dying to know?

Who keeps knocking down those double doors?

It’s the boy with all the answers.

«Where do we go from here?»

I’d rather not have to leave you,

But tell me, «Where should we go from here?»

You fall into the monster’s reach.

Dit verstoppertje is vreselijk misgegaan.

Een klopjacht waar je beter niet gevonden kunt worden.

Struikelend door deze donkere kerkgangen.

Huid een knie en hoop dat het geloof begint.

Een krakende recreatieruimte

Houdt onze kostbare drie-eenheid in bloei.

Kunnen we onze eerdere verschillen vergeven?

Staar langs het licht, betreedt dit silhouet.

Wie is er nu slecht?

Wil je het niet graag weten?

Wie slaat die dubbele deuren steeds omver?

Het is de jongen met alle antwoorden.

"Wat gaan we nu doen?"

Ik wil je liever niet verlaten,

Maar vertel me: "Waar moeten we vanaf hier naartoe?"

Je valt binnen het bereik van het monster.