Los Laureles - Lola Beltrán

Que laureles tan verdes

Que rosas tan encendidas

Si piensas abandonarme

Mejor

Quitame la vida

Alza los ojos a verme

Si no estas comprometida

Eres rosa de castilla

Que solso en mayo se ve

Quisiera hacerte un invite

Pero la verdad no se

Si tienes quien te lo evite

Eres mata de algodon

Que vives en el capullo

Ay que tristeza me da

Cuando te llenas de orgullo

De ver ami corazón

Enredado con el tuyo

Ay les va la despedida

Chivito por tus quereres

La perdición de los hombres

La causa son las mujeres

Y aquí termino cantando

Los versos de los laureles

Wat een groene lauweren

Welke rozen zo verlicht

als je denkt me te verlaten

Beter

Neem mijn leven

hef je ogen op om mij te zien

Als je niet verloofd bent

jij bent roos van castilië

Hoe eenzaam ziet het er in mei uit

ik zou je graag willen uitnodigen

Maar de waarheid weet ik niet

Als je iemand hebt om het te vermijden

Je bent een katoenstruik

dat je in de cocon leeft

Oh wat maakt het me verdrietig

Wanneer je vervuld bent van trots

om mijn hart te zien

Verward met de jouwe

Oh, het afscheid gaat naar hen

Chivito voor je liefde

De ondergang van mannen

De oorzaak is vrouwen

En hier eindig ik met zingen

De verzen van de lauweren