Blunt Force Trauma - Loch Vostok

Goodbye to freedom

the time has come, I could feel it coming

incarceration

lock me up and throw away the key

Enjoy the existance

you never know how long it lasts

envy the «normal»

longing for conformity, and what i’m not

I saw the truth, inside

I can’t believe it’s me

I saw myself, from beyond

sttanding outside of me

my bloodstained hands, so dirty

I can’t believe it’s me

i saw the truth, inside

Goodbye to society

what I have done, ha brought me to my knees

hello to concrete walls

of concrete truth and concrete laws

Enjoy my anger

feel it bubble up and burst

envy the «normal»

I know I cannot be a part

of what they have

Inside of me rages a war of insanity

I do not know how to feel total tranquility

but I am alive

feelings i had may now be dead but I used to know

know how to love for the right reasons, not to control

now I am emotionally dead

Welcome into my mind

those of you who like to poke in there

now slice my cerebral cortex

to try and find a clue

I once hear a hard blow

to the frontal lobe

could cause emotional

disturbances in my head

A blunt force trauma

a loveless father’s way

pointing directions

of the map of death

I saw the truth, inside

I can’t believe it’s me

I saw myself, from beyond

sttanding outside of me

my bloodstained hands, so dirty

I can’t believe it’s me

i saw the truth, inside

Afscheid van de vrijheid

de tijd is gekomen, ik voelde het aankomen

opsluiting

sluit me op en gooi de sleutel weg

Geniet van het bestaan

je weet nooit hoe lang het duurt

benijd de «normale»

verlangen naar conformiteit, en wat ik niet ben

Ik zag de waarheid, van binnen

Ik kan niet geloven dat ik het ben

Ik zag mezelf, van buitenaf

buiten mij staan

mijn bebloede handen, zo vies

Ik kan niet geloven dat ik het ben

ik zag de waarheid van binnen

Afscheid van de samenleving

wat ik heb gedaan, heeft me op mijn knieën gebracht

hallo tegen betonnen muren

van concrete waarheid en concrete wetten

Geniet van mijn woede

voel het opborrelen en barsten

benijd de «normale»

Ik weet dat ik geen onderdeel kan zijn

van wat ze hebben

In mij woedt een oorlog van waanzin

Ik weet niet hoe ik totale rust moet voelen

maar ik leef

gevoelens die ik had zijn nu misschien dood, maar ik wist het al

weten hoe je moet liefhebben om de juiste redenen, niet om te controleren

nu ben ik emotioneel dood

Welkom in mijn geest

degenen onder jullie die er graag in snuffelen

snijd nu mijn hersenschors in stukken

om te proberen een aanwijzing te vinden

Ik hoor een keer een harde klap

naar de frontale kwab

kan emotioneel veroorzaken

stoornissen in mijn hoofd

Een stomp trauma

de manier van een liefdeloze vader

wijzende richtingen

van de kaart van de dood

Ik zag de waarheid, van binnen

Ik kan niet geloven dat ik het ben

Ik zag mezelf, van buitenaf

buiten mij staan

mijn bebloede handen, zo vies

Ik kan niet geloven dat ik het ben

ik zag de waarheid van binnen