Мама не грусти - ЛИТВИНЕНКО

Мама, мне не набирай, мама не грусти

Я на замутах грязных

Старший брат присмотрит, не грусти

Я сам бы бросил

Сколько времени в пустую мерили

Я сам бы убежал от этого без сомнения

Ай, по мне отцовский ремень в шкафу плачет

Так же чаще мысли посещают, что я неудачник

Правда все нормально

Мама, мамочка ты не волнуйся,

Я ни в чем тут не нуждаюсь

Только мой ангел страдает.

Разберусь с этой системой

Разберусь с этими стенами

Еще монами, еще монами

Года идут и мы взрослеем и чуть чуть умнеем

И я бы все сейчас отдал, что бы к тебе приехать

Ты просто меня обними у порога скажи

Твой сын вернулся не на долго, мама, все впереди,

А я все чаще по путям, все чаще северо запад

Нашел еще одну работу, но чуть стало легче.

Припев.

Какая жизнь такие мы, нас никто не залечит

Время не лечит, а только калечит печень

Я просыпаюсь после муторного утра вечер

Время не лечит, а только калечит печень

Куплет 2. ЛИТВИНЕНКО.

Готов убить себя за каждое слово

Которое тебе делало больно

Это не просто слово, это не просто слово

Каким бы не был, я все так же для тебя поддержка

Быть может я сейчас взрослею и чуть станет легче

Твои подруги сыновьями хвалятся конечно,

А ты сквозь слезы улыбнешься, из другого теста он

Их другого теста я, мамочка моя.

Припев.

Какая жизнь такие мы, нас никто не залечит

Время не лечит, а только калечит печень

Я просыпаюсь после муторного утра вечер

Время не лечит, а только калечит печень.

Какая жизнь такие мы, нас никто не залечит

Время не лечит, а только калечит печень

Я просыпаюсь после муторного утра вечер

Время не лечит, а только калечит печень.

Какая жизнь такие мы, нас никто не залечит

Время не лечит, а только калечит печень

Я просыпаюсь после муторного утра вечер

Время не лечит, а только калечит печень.

Mam, bel me niet, mam wees niet verdrietig

Ik ben op vuil modderig

Grote broer zal voor zorgen, wees niet verdrietig

Ik zou zelf stoppen

Hoeveel tijd werd gemeten in leeg?

Zelf zou ik hier zonder twijfel voor weglopen

Ja, de riem van mijn vader in de kast huilt om mij

Ook komen vaker gedachten op bezoek dat ik een loser ben

Het is waar, alles is in orde

Mama, mama, maak je geen zorgen

Ik heb hier niets nodig

Alleen mijn engel lijdt.

Ik zal omgaan met dit systeem

Pak deze muren aan

Meer monniken, meer monniken

Jaren gaan voorbij en we groeien op en worden een beetje slimmer

En ik zou nu alles geven om naar jou te komen

Je knuffelt me ​​gewoon op de drempel, zeg

Je zoon is niet lang teruggekomen, mam, alles staat voor de deur,

En ik ben steeds meer onderweg, steeds vaker noordwest

Ik vond een andere baan, maar het werd een beetje makkelijker.

Refrein.

Wat voor leven zijn we, niemand zal ons genezen

Tijd geneest niet, maar verlamt alleen de lever

Ik word wakker na een sombere ochtendavond

Tijd geneest niet, maar verlamt alleen de lever

Vers 2. LITVINENKO.

Klaar om zelfmoord te plegen voor elk woord

dat deed je pijn

Het is niet zomaar een woord, het is niet zomaar een woord

Wat het ook is, ik steun je nog steeds

Misschien groei ik nu op en wordt het een beetje makkelijker

Je vriendinnen scheppen natuurlijk op over hun zonen,

En je lacht door je tranen, van een andere test he

Hun andere test ben ik, mijn moeder.

Refrein.

Wat voor leven zijn we, niemand zal ons genezen

Tijd geneest niet, maar verlamt alleen de lever

Ik word wakker na een sombere ochtendavond

Tijd geneest niet, maar verlamt alleen de lever.

Wat voor leven zijn we, niemand zal ons genezen

Tijd geneest niet, maar verlamt alleen de lever

Ik word wakker na een sombere ochtendavond

Tijd geneest niet, maar verlamt alleen de lever.

Wat voor leven zijn we, niemand zal ons genezen

Tijd geneest niet, maar verlamt alleen de lever

Ik word wakker na een sombere ochtendavond

Tijd geneest niet, maar verlamt alleen de lever.