The Song They Play Every Night - Little Green Cars

Dark, ringing through the sky

Shaking in the clouds until the harps are out of tune

And the song they play every night

Keeping you awake while the thought sleeps in your soul

And every load I took to fill a hole that caved inside

Just made it deeper, darker and wider than before

Don’t make me say it out loud any more

And I cop, just to change my scene

And turn a useful nightmare into a boring dream

And my room, like a map of my time

It’s always half past twelve and divided by two lines

And every step I took to take me further from the source

Just brought me closer, inward and more lost than before

Don’t make me say it out loud anymore

Oh well, if you don’t love me now you didn’t love me before

And my love is turning into grief

And loneliness, thy enemy, it’s my only relief

From a child lost in a crowd

Looking for the landmarks that you keep burning down

And every sip I took from cups I carved out of my skull

Just made me older, slower and sadder than before

Don’t make me say it out loud anymore

Oh now, if you don’t love me now you didn’t love me before

Donker, rinkelend door de lucht

Schudden in de wolken tot de harpen ontstemd zijn

En het liedje dat ze elke avond spelen

Je wakker houden terwijl de gedachte in je ziel slaapt

En elke lading die ik nam om een ​​​​gat te vullen dat erin instortte

Ik heb het net dieper, donkerder en breder gemaakt dan voorheen

Laat me het niet meer hardop zeggen

En ik politie, gewoon om mijn scène te veranderen

En verander een nuttige nachtmerrie in een saaie droom

En mijn kamer, zoals een kaart van mijn tijd

Het is altijd half twaalf en gedeeld door twee lijnen

En elke stap die ik nam om me verder van de bron te brengen

Het bracht me dichterbij, naar binnen en meer verloren dan voorheen

Laat me het niet meer hardop zeggen

Ach, als je nu niet van me houdt, hield je eerder niet van me

En mijn liefde verandert in verdriet

En eenzaamheid, uw vijand, het is mijn enige opluchting

Van een kind dat verdwaald is in een menigte

Op zoek naar de oriëntatiepunten die je blijft afbranden

En elke slok die ik uit kopjes nam, sneed ik uit mijn schedel

Maakte me gewoon ouder, langzamer en droeviger dan voorheen

Laat me het niet meer hardop zeggen

Oh nu, als je nu niet van me houdt, hield je niet eerder van me