Admission - Limbs

Do you remember when we were on fire

We lit our own funeral pyre

We rode the flames into the opposition

We said that we’d outlast the attrition

All that we were

We fell into each other

Perfect for one another

Now look where we are, our story’s unwound

The pages are missing, the binding unbound

I search for my ending yours seems to be found

But I still hear the sound

Of your heart beating against my chest

It always seemed to be harder than the rest

As if it were beating for two

In retrospect I never deserved you

This is my admission

All that we were

We’ve gotten further and further apart

From where we were at the start

We may have survived the fire, the funeral pyre

But in the end when I gave in

When I gave in to my sin

That’s when the fire went out

Weet je nog dat we in brand stonden?

We hebben onze eigen brandstapel aangestoken

We reden met de vlammen de oppositie in

We zeiden dat we de slijtage zouden overleven

Alles wat we waren

We vielen in elkaars

Perfect voor elkaar

Kijk nu waar we zijn, ons verhaal is afgewikkeld

De pagina's ontbreken, de binding ongebonden

Ik zoek naar mijn einde de jouwe lijkt te zijn gevonden

Maar ik hoor nog steeds het geluid

Van je hart dat tegen mijn borst klopt

Het leek altijd moeilijker dan de rest

Alsof het klopt voor twee

Achteraf heb ik je nooit verdiend

Dit is mijn toelating

Alles wat we waren

We zijn steeds verder uit elkaar geraakt

Van waar we aan het begin waren

We hebben misschien de brand overleefd, de brandstapel

Maar uiteindelijk toen ik toegaf

Toen ik toegaf aan mijn zonde

Toen ging het vuur uit