Letters - Original Broadway Company of Natasha, Pierre & the Great Comet of 1812

In nineteenth-century Russia, we write letters

We write letters

We put down in writing

What is happening in our minds

Once it’s on the paper, we feel better

We feel better

It’s like some kind of clarity

When the letter’s done and signed

Dear Andrey

Dear old friend

How goes the war?

Do we march on the French splendidly?

Do our cannons crack and cry?

Do our bullets whistle and sing?

Does the air reek with smoke?

I wish I were there

With death at my heels

Dolokhov is recovering

He will be all right, the good man

And Natasha is in town

Your bride to be, so full of life and mischief

I should visit

I hear she is more beautiful than ever

How I envy you and your happiness

Here at home I drink and read and drink and read and drink

But I think I’ve finally found it

What my heart has needed

For I’ve been studying the Kabal

And I’ve calculated the number of the beast

It is Napoleon!

Six hundred three score and six

And I will kill him one day

He’s no great man

None of us are great men

We’re caught in the wave of history

Nothing matters

Everything matters

It’s all the same

Oh, if only I could not see «it»

This dreadful, terrible «it»

In nineteenth-century Russia, we write letters

We write letters

We put down in writing

What is happening in our minds

Dear Andrey—

What more can I write

After all that has happened?

What am I to do if I love him and the other one too?

Must I break it off?

These terrible questions

I see nothing but the candle in the mirror

No visions of the future

So lost and alone

And what of Princess Mary?

Dear Natasha

I am in deep despair at the misunderstanding there is between us

Whatever my father’s feelings might be

I beg you to believe that I cannot help loving you

He is a tired old man and must be forgiven

Please, come see us again

Dear Princess Mary—

Oh, what am I to write!

How do I choose?

What do I do?

I shall never be happy again

These terrible questions

I’m so alone here

So alone in here

And I see nothing

I see nothing but the candle in the mirror

No visions of the future

So lost and alone

In nineteenth-century Russia, we write letters

We write letters

We put down in writing

What is happening in our minds

Dear Natalie

A love letter

A love letter

A love letter

A letter from him, from the man that I love

A letter which I composed

A love letter

A love letter…

Natalie, Natalie, Natalie

I must love you or die

Natalie, Natalie, Natalie

If you love me, say yes

And I will come and steal you away

Steal you out of the dark

Natalie, Natalie, Natalie

I want nothing more

Natalie, Natalie, Natalie

I must love you or die

Natalie, Natalie, Natalie

If you love me, say yes

And I will come and steal you away

Steal you out of the dark

Natalie, Natalie, Natalie

I want nothing more

Just say yes

Just say yes

Just say yes

Yes, yes, I love him

How else could I have his letter in my hand?

I read it twenty times

Thirty times, forty times!

Each and every word

I love him, I love him

In het negentiende-eeuwse Rusland schrijven we brieven

Wij schrijven brieven

We hebben schriftelijk vastgelegd

Wat gebeurt er in onze gedachten?

Zodra het op papier staat, voelen we ons beter

We voelen ons beter

Het is als een soort van duidelijkheid

Als de brief klaar en ondertekend is

Beste Andrey

Beste oude vriend

Hoe verloopt de oorlog?

Marcheren we prachtig op de Fransen?

Kraken en huilen onze kanonnen?

Fluiten en zingen onze kogels?

Stinkt de lucht naar rook?

Ik wou dat ik erbij was

Met de dood op mijn hielen

Dolokhov herstelt

Het komt goed met hem, de goede man

En Natasha is in de stad

Je toekomstige bruid, zo vol leven en kattenkwaad

ik zou moeten bezoeken

Ik hoor dat ze mooier is dan ooit

Wat benijd ik jou en je geluk

Hier thuis drink ik en lees en drink en lees en drink

Maar ik denk dat ik het eindelijk heb gevonden

Wat mijn hart nodig had

Want ik heb de Kabal . bestudeerd

En ik heb het getal van het beest berekend

Het is Napoleon!

Zeshonderd drie score en zes

En ik zal hem op een dag doden

Hij is geen geweldige man

Niemand van ons is geweldige mannen

We zijn gevangen in de golf van geschiedenis

Niets doet ertoe

Alles is belangrijk

Het is allemaal hetzelfde

Oh, als ik het maar niet kon zien

Deze vreselijke, verschrikkelijke "het"

In het negentiende-eeuwse Rusland schrijven we brieven

Wij schrijven brieven

We hebben schriftelijk vastgelegd

Wat gebeurt er in onze gedachten?

Beste Andrey—

Wat kan ik nog meer schrijven?

Na alles wat er is gebeurd?

Wat moet ik doen als ik van hem hou en ook van de ander?

Moet ik het afbreken?

Deze vreselijke vragen

Ik zie niets anders dan de kaars in de spiegel

Geen visioenen van de toekomst

Zo verloren en alleen

En hoe zit het met prinses Mary?

Beste Natasha

Ik ben in diepe wanhoop over het misverstand dat er tussen ons is

Wat de gevoelens van mijn vader ook zijn

Ik smeek je om te geloven dat ik het niet kan helpen van je te houden

Hij is een vermoeide oude man en moet vergeven worden

Kom alsjeblieft nog een keer bij ons langs

Beste prinses Mary—

Oh, wat moet ik schrijven!

Hoe kies ik?

Wat zal ik doen?

Ik zal nooit meer gelukkig zijn

Deze vreselijke vragen

Ik ben zo alleen hier

Dus alleen hier

En ik zie niets

Ik zie niets anders dan de kaars in de spiegel

Geen visioenen van de toekomst

Zo verloren en alleen

In het negentiende-eeuwse Rusland schrijven we brieven

Wij schrijven brieven

We hebben schriftelijk vastgelegd

Wat gebeurt er in onze gedachten?

Beste Natalie

Een liefdesbrief

Een liefdesbrief

Een liefdesbrief

Een brief van hem, van de man van wie ik hou

Een brief die ik heb opgesteld

Een liefdesbrief

Een liefdesbrief…

Natalie, Natalie, Natalie

Ik moet van je houden of ik sterf

Natalie, Natalie, Natalie

Als je van me houdt, zeg dan ja

En ik zal je komen stelen

Je uit het donker stelen

Natalie, Natalie, Natalie

Ik wil niets liever

Natalie, Natalie, Natalie

Ik moet van je houden of ik sterf

Natalie, Natalie, Natalie

Als je van me houdt, zeg dan ja

En ik zal je komen stelen

Je uit het donker stelen

Natalie, Natalie, Natalie

Ik wil niets liever

Zeg gewoon ja

Zeg gewoon ja

Zeg gewoon ja

Ja, ja, ik hou van hem

Hoe kon ik anders zijn brief in mijn hand hebben?

Ik heb het twintig keer gelezen

Dertig keer, veertig keer!

Elk woord

Ik hou van hem, ik hou van hem