Признаюсь я - Леонсия Эрденко

Признаюсь я, что двое нас с тобой

Хотя в любви мы существо одно.

Я не хочу, чтоб мой порок любой

На честь твою ложился как пятно.

Припев:

Как осужденный права я лишен

Тебя при всех открыто узнавать.

И ты принять не можешь мой поклон,

Чтоб не легла на честь твою печать.

Ну что ж пускай, я так тебя люблю!

Я так тебя люблю… Люблю…

Что весь я твой и честь твою делю,

И честь твою делю…

В томительном чередованьи дней,

В томительном чередовании дней,

То я богаче всех, то всех бедней,

То я богаче всех, то всех бедней

Пусть нас любви одна связует нить,

Но жизни горечь разная у нас.

Она любовь не может изменить,

Но у любви крадет за часом час.

Припев.

Ik beken dat we met z'n tweeën bij je zijn

Hoewel we verliefd zijn, zijn we één wezen.

Ik wil niet dat mijn ondeugd er een is

Ik viel op je eer als een smet.

Refrein:

Als veroordeelde ben ik van het recht beroofd

Om je openlijk te herkennen in het bijzijn van iedereen.

En je kunt mijn boog niet accepteren,

Zodat uw zegel niet op uw eer valt.

Nou, laat me, ik hou zoveel van je!

Ik hou zoveel van je... ik hou van je...

Dat ik helemaal van jou ben en jouw eer deel,

En ik deel uw eer...

In de vermoeide afwisseling van dagen,

In de vermoeide afwisseling van dagen,

Of ik ben rijker dan iedereen, dan ben ik armer dan iedereen,

Of ik ben rijker dan iedereen, dan ben ik armer dan iedereen

Laat een draad van liefde ons binden,

Maar de bitterheid van het leven is voor ons anders.

Ze kan liefde niet veranderen

Maar liefde steelt uur na uur.

Refrein.