Remote - Leoniden

embrace the artificial lungs in your chest!

don’t

forget the artificial tongue in your head!

you

breathe and speak for someone else, that was

made by us all, but who was never planned.

face,

your father would believe that we’re wrong!

do

you feel this artificial weight on our tongues.

he

pressures us as long as we try to talk.

seize the

silence!

feel those shivering islands!

close your

trembling eyelids!

keep those words beneath your

hurting pride!

and never tell anyone anything!

your brother would believe that we’re right,

but he has an artificial chain on his eyes.

he sees

and reads for someone else, that was made by us

all, but who was never planned.

hunted by remote and twisted lips are things that

we experience.

embrace it!

for the sake of faces

that may share your silent words.

omarm de kunstmatige longen in je borst!

niet doen

vergeet de kunsttong in je hoofd!

jij

ademen en spreken voor iemand anders, dat was

gemaakt door ons allemaal, maar die nooit was gepland.

gezicht,

je vader zou geloven dat we het bij het verkeerde eind hebben!

doen

je voelt dit kunstmatige gewicht op onze tongen.

hij

zet ons onder druk zolang we proberen te praten.

grijp de

stilte!

voel die rillende eilanden!

sluit je

trillende oogleden!

houd die woorden onder je

kwetsende trots!

en vertel nooit iemand iets!

je broer zou geloven dat we gelijk hebben,

maar hij heeft een kunstmatige ketting om zijn ogen.

hij ziet

en leest voor iemand anders, dat is door ons gemaakt

allemaal, maar wie was nooit gepland.

opgejaagd door afgelegen en verdraaide lippen zijn dingen die

we ervaren.

omarm het!

omwille van de gezichten

die uw stille woorden kunnen delen.