Конь унёс любимого - Леонид Фёдоров, Владимир Волков

Пой мне, лебедь, птица белая, как его я люблю.

Спой мне, птица, лебедь белая, как его я люблю.

Улетел он белым лебедем, кого я так люблю.

Белым снегом, белым лебедем, Кого я так люблю.

Пой мне лебеди под парусом, над волнами луна.

Вот летят они под парусом, а над ними луна.

Улетел, как птица, падая, в далёкую страну.

Улетела птица радости в далёкую страну.

Конь унёс любимого в далекую страну.

Милого, любимого, в далекую страну.

Шлем его серебряный, далекий как луна

Белая безмолвная, холодная луна.

Но сказала птица белая, как его я люблю.

Только пела птица белая, как его я люблю.

Ну так пой мне птица белаяКак я его люблю

Вечно вой мне птица белая, как я его люблю.

Конь унёс любимого в далекую страну,

Милого, любимого, в далекую страну.

Конь унёс любимого в далекую страну,

Милого, любимого, в далекую страну.

Zing voor me, zwaan, witte vogel, wat hou ik van hem.

Zing voor me, vogel, witte zwaan, wat hou ik van hem.

Hij vloog weg als een witte zwaan, van wie ik zoveel hou.

Witte sneeuw, witte zwaan, van wie ik zoveel hou.

Zing voor mij zwanen onder zeil, de maan is boven de golven.

Hier vliegen ze onder zeil, en de maan is boven hen.

Hij vloog weg als een vogel, vallend, naar een ver land.

De vreugdevogel is naar een ver land gevlogen.

Het paard nam zijn geliefde mee naar een ver land.

Lieve, geliefde, naar een ver land.

Zijn helm is van zilver, zo ver weg als de maan

Witte stille, koude maan.

Maar de witte vogel zei, hoeveel ik van hem hou.

Alleen de witte vogel zong, wat hou ik van hem.

Nou, zing voor mij een witte vogel, wat hou ik van hem

Huil voor altijd tegen mij een witte vogel, wat hou ik van hem.

Het paard nam de geliefde mee naar een ver land,

Lieve, geliefde, naar een ver land.

Het paard nam de geliefde mee naar een ver land,

Lieve, geliefde, naar een ver land.