Ушла - Леонид Фёдоров

Нет меня — и не надо

Падаю — и не больно

Думаю, но не вижу

Ты от меня ушла

Нечего делать дома

Холодно там и стыдно

Нет меня — и довольно

Падаю ниже нуля

Воздух боится света

Город сжимает стены

Камнем ложатся тени

Душные как зола

Ветер уносит клочья

Серые хлопья пены

Нечего делать ночью

Ты от меня ушла

Птицы горят в полете

Голод подходит ближе

Город устал от пепла

Нищие ждут тепла

Падаю — и не больно

Думаю, но не вижу

Кожа моя ослепла

Ты от меня ушла

Пылью укроет тело

Тенью ложатся стены

Тьма меня задушила

Спрятала как могла

Плечи сжимают горло

Пыль заполняет вены

Тело мое остыло

Ты от меня ушла

Кожа моя ослепла

Холодно мне и стыдно

Сделано — и довольно

Ты от меня ушла

Глупо бояться пепла

Спрятался — и не видно

Нет меня — и не больно

Падаю ниже нуля

Er is geen ik - en dat is ook niet nodig

Ik val - en het doet geen pijn

ik denk maar ik zie het niet

Je hebt me verlaten

Niks te doen thuis

Het is koud en beschamend

Er is geen ik - en dat is genoeg

Onder nul vallen

De lucht is bang voor het licht

De stad knijpt de muren samen

Schaduwen vallen als steen

benauwd als as

De wind waait weg

Grijze schuimvlokken

Niets te doen 's nachts

Je hebt me verlaten

Vogels branden tijdens de vlucht

De honger komt steeds dichterbij

De stad is de as beu

Bedelaars wachten op warmte

Ik val - en het doet geen pijn

ik denk maar ik zie het niet

Mijn huid is blind

Je hebt me verlaten

Stof zal het lichaam bedekken

Muren vallen in de schaduw

De duisternis heeft me verstikt

Ik heb het zo goed mogelijk verborgen

Schouders vernauwen de keel

Stof vult de aderen

Mijn lichaam is koud

Je hebt me verlaten

Mijn huid is blind

Ik heb het koud en schaam me

Klaar - en genoeg

Je hebt me verlaten

Het is stom om bang te zijn voor de as

Verbergen - en niet zichtbaar

Er is geen ik - en het doet geen pijn

Onder nul vallen