Habla Mi Corazón - Lemongrass, Skadi

Hola.

Hay alguien ahi?

alguien me esta escuchando?

Cuando no queda escribir ni cuatro renglones

para olvidar de una vez

esa realidad que se ajuste a tu ser

tienes la sed de una voz

el hambre de un sueño

buscas en una cancion

dilubios que apaguen el fuego del sol

y ahora no ves la logica al tiempo

hondo es el mar

ancho el desierto

hueca la luz

frio el silencio

triste el sinfin

de tu pensamiento

ohhh.

tu toalla esta en el suelo

has abandonado el suelo

y ahora el filo de tu fuerza

brilla aun entre tu sangre

pero no hallas las vehemencia

para asirla y levantarte.

Dejo mi corazon

sobre tu almohada pegado a tu llanto

y te digo levanta y recoge tus huesos del suelo

que aun no hemos perdido

aunque locos y solos vaguemos

y todos los otros tan cuerdos no encuentren sentido

a seguir batallando en pos de otro destino

y con blancas banderas se den por vencidos

si tras las esquinas la muerte espera a tu espiritu infausto y errante

quisas disernieras que crees importante

y por contra que sientes como irrelevante

y lo dice un ingenuo que ha estado a diez metros

de ser sumergido en el hades eterno

y en ultima instancia la paz carroñera del cosmos rural

se dio tolerancia en su cuerpo aplastado en la roca tenaz.

Toma el timon otra vez y reta a lo mares

comp reto a Poseidon,

Ulises en medio del mar sin temor

sigue intentando encontrar el valle encantando

pues toda inviabilidad.

es fruto dejar por la borda el afan

Hace un lugar perdido en el tiempo…

perdido en la luz

perdido y eterno

OHhhh.

o como dijo el poeta

al hueco sin luz de una escalera

mira el filo de tu fuerza

Es un virus en la sangre

un contagio de vehemencia

que no admite doblegarse.

Dejo mi corazon

sobre tu almohada pegado a tu llanto

y te digo levanta y recoge tus huesos del suelo

que aun no hemos perdido

aunque locos y solos vaguemos

y todos los otros tan cuerdos no encuentren sentido

a seguir batallando en pos de otro destino

y con blancas banderas se den por vencidos

si tras las esquinas la muerte espera a tu espiritu infausto y errante

quisas disernieras que crees importante

y por contra que sientes como irrelevante

y lo dice un ingenuo que ha estado a diez metros

de ser sumergido en el hades eterno

y en ultima instancia la paz carroñera del cosmos rural

se dio tolerancia en su cuerpo aplastado en la roca tenaz.

Hallo.

Iemand daar?

luistert er iemand naar mij?

Als er nog geen vier regels over zijn om te schrijven

een keer vergeten

die realiteit die zich aanpast aan jouw wezen

je dorst naar een stem

de honger van een droom

je zoekt in een nummer

zondvloeden die het vuur van de zon doven

en nu zie je de logica op dat moment niet

diep is de zee

wijd de woestijn

hol het licht uit

koud de stilte

verdrietig de eindeloze

van je gedachte

ohhh.

je handdoek ligt op de grond

je hebt de grond verlaten

en nu de rand van je kracht

schijnt zelfs in je bloed

maar je vindt de heftigheid niet

om het te pakken en op te staan.

Ik verlaat mijn hart

op je kussen vastgemaakt aan je tranen

En ik zeg je: sta op en raap je botten van de grond

die we nog niet hebben verloren

zelfs als we alleen en gek ronddwalen

en alle anderen zo gezond hebben geen zin

om door te gaan met vechten in het nastreven van een ander lot

en met witte vlaggen geef je op

als achter de hoeken de dood wacht op je ongelukkige en dwalende geest

Wil je ontdekken wat jij belangrijk vindt?

en tegen wat je als irrelevant voelt

en het wordt gezegd door een naïef persoon die tien meter verderop is geweest

van ondergedompeld te worden in eeuwige hades

en uiteindelijk de aasetende vrede van de landelijke kosmos

tolerantie werd gegeven in zijn lichaam verpletterd op de hardnekkige rots.

Neem het roer weer over en daag de zeeën uit

comp uitdaging voor Poseidon,

Ulysses in het midden van de zee zonder angst

blijf proberen de betoverende vallei te vinden

Allemaal onhaalbaarheid dus.

het is vrucht om het verlangen overboord te laten

Het maakt een plaats verloren in de tijd...

verloren in het licht

verloren en eeuwig

ohhh.

of zoals de dichter zei

naar het lichtloze gat van een trap

zie de rand van je kracht

Het is een virus in het bloed

een besmetting van heftigheid

dat laat buigen niet toe.

Ik verlaat mijn hart

op je kussen vastgemaakt aan je tranen

En ik zeg je: sta op en raap je botten van de grond

die we nog niet hebben verloren

zelfs als we alleen en gek ronddwalen

en alle anderen zo gezond hebben geen zin

om door te gaan met vechten in het nastreven van een ander lot

en met witte vlaggen geef je op

als achter de hoeken de dood wacht op je ongelukkige en dwalende geest

Wil je ontdekken wat jij belangrijk vindt?

en tegen wat je als irrelevant voelt

en het wordt gezegd door een naïef persoon die tien meter verderop is geweest

van ondergedompeld te worden in eeuwige hades

en uiteindelijk de aasetende vrede van de landelijke kosmos

tolerantie werd gegeven in zijn lichaam verpletterd op de hardnekkige rots.