Epicedium - Lefay

The ashen people cry

They sigh in vain for life

And tears from tired eyes are falling

Filling ponds with grief

Bitter thoughts they bleed

Gloomy water fills the seas

These repentant blackened souls

All sentenced to deplore

The malicious deeds in mortal life

On what they now redeem

The baneful essence feeds

Growing strong — awaits release

With tears they raise the seeds

Knowing —

Condemned they watch it grow

In this eternal sleep

Creating the reality

Dim heartbeats moaning chime

Send shivers down my spine

Can this be real — I hear the breathing

A distant rumble roars

It rumbles cross the moors

The ground beneath me fels alive

With tears they raise the seeds

Knowing —

Condemned they watch it grow

In this eternal sleep

Creating the reality

A serenade of death and pain

Is playing in my head

The ashen people fades away

And nothing seems the same

I face A bloodred sky

I sense the silent time

A vision from the past is calling

A child of misery

A book of sand I see

It’s like A dream within A dream

With tears they raise the seeds

Knowing —

Condemned they watch it grow

In this eternal sleep

Creating the reality

De asgrauwe mensen huilen

Ze zuchten tevergeefs voor het leven

En tranen uit vermoeide ogen vallen

Vijvers vullen met verdriet

Bittere gedachten bloeden

Somber water vult de zeeën

Deze berouwvolle zwartgeblakerde zielen

Allemaal veroordeeld tot betreuren

De kwaadaardige daden in het sterfelijk leven

Op wat ze nu inwisselen

De verderfelijke essentie voedt zich

Sterk groeien — wacht op release

Met tranen laten ze de zaden groeien

Weten —

Veroordeeld dat ze het zien groeien

In deze eeuwige slaap

De realiteit creëren

Dim hartslagen kreunen gong

De rillingen lopen over mijn rug

Kan dit echt zijn — ik hoor de ademhaling

Een verre dreun brult

Het rommelt over de heide

De grond onder mij voelt levend

Met tranen laten ze de zaden groeien

Weten —

Veroordeeld dat ze het zien groeien

In deze eeuwige slaap

De realiteit creëren

Een serenade van dood en pijn

Speelt in mijn hoofd

Het asgrauwe volk vervaagt

En niets lijkt hetzelfde

Ik sta voor een bloedrode lucht

Ik voel de stille tijd

Een visioen uit het verleden roept

Een kind van ellende

Een boek met zand zie ik

Het is als een droom in een droom

Met tranen laten ze de zaden groeien

Weten —

Veroordeeld dat ze het zien groeien

In deze eeuwige slaap

De realiteit creëren