Seven Days A Thousand Times - Lee Brice

A Saturday downpour carved out rivers in the sand

She said it was her first time to see the sea

Helping to clime the jetty rocks

Was the first time I touched her hand

And the rain and the way it felt never let up all week

By Thursday I knew everything about her

And God, the last day I didn’t want to leave without her

The side-walks and streets

Were soaked and the sky was gray

But you should have seen her face

Shining like that light house

Through all the rain and the way she called my name

I’ve lived those seven days a thousand times

Those seven days a thousand times

Time was like the tide, it came and went

That old pier ran clear out into the mist

And my mind plays that Tuesday night again and again and again

I taste that old saltwater taffy on her lips

And Wednesday morning snuck in through the window

And we just laid there and listened to the waves come and go

The side-walks and streets

Were soaked and the sky was gray

But you should have seen her face

Shining like that light house

Through all the rain and the way she called my name

I’ve lived those seven days a thousand times

Those seven days a thousand times

Moments with her, now there all a blur

Except for every second

Every word, every drop of rain

Every single grain of sand

The side-walks and streets

Were soaked and the sky was gray

But you should have seen her face

Shining like that light house

Through all the pouring rain and the way she called my name

I’ve lived those seven days a thousand times

Those seven days a thousand times

Een zaterdagse stortbui heeft rivieren in het zand uitgehouwen

Ze zei dat het haar eerste keer was om de zee te zien

Helpen bij het beklimmen van de steigerrotsen

Was de eerste keer dat ik haar hand aanraakte

En de regen en hoe het voelde, hield de hele week nooit op

Donderdag wist ik alles over haar

En God, de laatste dag dat ik niet zonder haar wilde vertrekken

De trottoirs en straten

Waren doorweekt en de lucht was grijs

Maar je had haar gezicht moeten zien

Schijnt als dat licht huis

Door alle regen en de manier waarop ze mijn naam riep

Ik heb die zeven dagen duizend keer geleefd

Die zeven dagen duizend keer

Tijd was als het tij, het kwam en ging

Die oude pier liep duidelijk de mist in

En mijn geest speelt die dinsdagavond opnieuw en opnieuw en opnieuw

Ik proef die oude zoute taffy op haar lippen

En woensdagochtend sloop door het raam naar binnen

En we lagen daar gewoon en luisterden naar de golven die kwamen en gingen

De trottoirs en straten

Waren doorweekt en de lucht was grijs

Maar je had haar gezicht moeten zien

Schijnt als dat licht huis

Door alle regen en de manier waarop ze mijn naam riep

Ik heb die zeven dagen duizend keer geleefd

Die zeven dagen duizend keer

Momenten met haar, nu is er allemaal een waas

Behalve elke seconde

Elk woord, elke druppel regen

Elke zandkorrel

De trottoirs en straten

Waren doorweekt en de lucht was grijs

Maar je had haar gezicht moeten zien

Schijnt als dat licht huis

Door alle stromende regen en de manier waarop ze mijn naam riep

Ik heb die zeven dagen duizend keer geleefd

Die zeven dagen duizend keer