15h40 - LAZÚLI

Il est 15H40 face au cadran je resquille,

Il est 15H40 je suspends le temps à la petite aiguille.

Un instant présent

Sans futur, sans passé

Un instant volé

Sur l'étal du temps

Un trou noir

Une aparté

Un couloir

Un temps d’arrêt.

Il est 15H40 face au cadran je resquille,

Il est 15H40 je suspends le temps à la petite aiguille.

Un portemanteau

Au tissu de mensonges

Une seconde peau

Au temps que j’allonge,

Une pose accrochée

A la crémaillère,

Un temps mort, un délai,

Une clairière.

Il est 15H40 face au cadran je resquille

Il 15H40 je suspends le temps à la petite aiguille.

Une cinquième saison

Une pincée de vide,

Sans un bruit, sans un son,

Sans pendule qui décide,

Un passe-droit, un passe-temps,

Une paire d’ailes,

Un autre mouvement,

Une parallèle.

C’est l’instant de grâce et grâce à l’instant,

Le temps passe son tour… passe son tour…

Het is 15.40 uur voor de wijzerplaat die ik vrijmaak,

Het is 15.40 uur. Ik zet de tijd op met de urenwijzer.

Een hedendaags moment

Zonder toekomst, zonder verleden

Een gestolen moment

Op de plank van de tijd

Een zwart gat

een terzijde

een gang

Een time-out.

Het is 15.40 uur voor de wijzerplaat die ik vrijmaak,

Het is 15.40 uur. Ik zet de tijd op met de urenwijzer.

Een kapstok

In het weefsel van leugens

Een tweede huid

Terwijl ik ging liggen,

Een hangende pose

Bij het tandwiel,

Een time-out, een vertraging,

Een opruiming.

Het is 15.40 uur voor de wijzerplaat, ik maak vrij

Het is 15.40 uur. Ik zet de tijd op met de urenwijzer.

Een vijfde seizoen

Een snuifje leegte,

Zonder geluid, zonder geluid,

Zonder een slinger die beslist,

Een gratis pas, een tijdverdrijf,

Een paar vleugels,

Nog een zet,

Een parallel.

Dit is het moment van genade en genade tot het moment,

De tijd passeert zijn beurt... passeert zijn beurt...