Со дна на дно - Lastend

Cо дна на дно

Глоток, затем легко

Сам не знал, но

Пропал с виду итог

Стакан на стол

Со дна, со дна на дно

Забыл о ком

Думал без слов

Если, думать о ком-то

Давай забываться сразу

Местных не знаем

Значит, нас не узнают

Ставь-ка, бра, таймер

Забьем, что мы час отдыхаем

Выдох — вдох

Выдох — вдох

Счастлив, убивая

Своих корешей и себя

Полна семья

Полон сил

Ярко сияя

Я глазами вижу целый отряд

И цепко хватаюсь за чей-то рукав

Челяди вряд ли дозволено жрать

Столько, сколько мы запихнули в себя (сколько?!)

Мы чувствуем почву, вряд ли земля

Носила бы нас, если б не масса (а?)

Дряблые ветки, по типу угля

Режут нас взглядом

Cо дна на дно

Глоток, затем легко

Сам не знал, но

Пропал с виду итог

Стакан на стол

Со дна, со дна на дно

Забыл о ком

Думал без слов

Уже нету слов

Глаз смотрит влево, то в потолок

Потеет лоб

Мысли и ко

Долбят голову, будто дрель и звонок

Лень бьет позвонок, я водяной лезу сток

Листья мягко мая — бьют об затылок

Деревянным осколком

Прячусь за дымом

Где же мой дом

Где мои близкие?

А?

С чиста листа — то был пиздёж

Я врал ради правды

Вот идиот

Тысячи слов, сказаны мной,

Но 40 процентов говорит о другом

О последствиях, действиях

Месяцах, днях и неделях,

А я так же клал на всё хер

Так же немыслимо

Плыл, вместе с веслом

Подводя то к мысли о

Стакан на стол

Со дна на дно

Стакан, стакан на стол

Со дна на дно

Стакан, стакан на стол

Со дна на дно

Со дна на дно

Со дна на дно

Со дна на дно

Со дна на дно

Van onder naar beneden

Nippen, dan rustig

Ik wist het zelf niet, maar

Het resultaat uit het oog verloren

Glas op tafel

Van de bodem, van de bodem naar de bodem

Vergeten over wie

gedachte zonder woorden

Als, denk aan iemand

Laten we het gewoon vergeten

We kennen de lokale bevolking niet

Dus ze herkennen ons niet

Instellen, schans, timer

Laten we vergeten dat we een uurtje rusten

Adem uit, adem in

Adem uit, adem in

gelukkig doden

Je homies en jezelf

Volledige familie

Vol kracht

helder schijnend

Ik zie met mijn ogen een hele ploeg

En vasthoudend iemands mouw vastpakken

De bedienden mogen nauwelijks eten

Zoveel als we in onszelf hebben gestopt (hoeveel?!)

We voelen de grond, nauwelijks de aarde

Zou ons dragen, zo niet voor de massa (huh?)

Slappe takken, per soort kolen

Ze snijden ons met hun ogen

Van onder naar beneden

Nippen, dan rustig

Ik wist het zelf niet, maar

Het resultaat uit het oog verloren

Glas op tafel

Van de bodem, van de bodem naar de bodem

Vergeten over wie

gedachte zonder woorden

Er zijn geen woorden meer

Het oog kijkt naar links, dan naar het plafond

bezweet voorhoofd

Gedachten en om

Ze pikken hun hoofd als een boor en een bel

Luiheid raakt de wervels, ik klim in de afvoer

Laat zacht mei - slag op de achterkant van het hoofd

houten scherf

Verscholen achter de rook

Waar is mijn thuis?

Waar zijn mijn dierbaren?

MAAR?

Met een schone lei - dat was bullshit

Ik loog voor de waarheid

Hier is een idioot

Duizenden woorden gesproken door mij

Maar 40 procent zegt anders

Over consequenties, acties

Maanden, dagen en weken

En ik zet ook overal een lul op

Net zo ondenkbaar

Zeilde mee met de roeispaan

Breng het naar de gedachte van

Glas op tafel

Van onder naar beneden

Glas, glas op tafel

Van onder naar beneden

Glas, glas op tafel

Van onder naar beneden

Van onder naar beneden

Van onder naar beneden

Van onder naar beneden

Van onder naar beneden