Language Of Violence - The Disposable Heroes Of Hiphoprisy

The first day of school was always the hardest

The first day of school, the hallways the darkest

Like a gauntlet

the voices haunted

Walking in with his thin skin, lowered chin

He knew the names that they would taunt him with

Faggot, sissy, punk, queen, queer

Although he’d never had sex in his 15 years

And when they harassed him it was for a reason

And when they provoked him it became open season

for the fox and the hunter, the sparks and the thunder

that pushed the boy under, then pillage and plunder

It kind of makes you wonder

how one can hurt another

But dehumanizing the victim makes things simpler

It’s like breathing with a respirator

It eases the conscience of even the most conscious

and calculating violator

Words can reduce a person to an object,

something more easy to hate

An inanimate entity, completely disposable,

no problem to obliterate

But death is the silence

in this language of violence

Death is the silence

But death is the silence

in this cycle of violence

death is the silence

It’s tough to be young, the young long to be tougher

When we pick on someone else it might make us feel rougher

Abused by their fathers but was at home though

so to prove to each other that they were not homos

The exclamation of the phobic fury

executioner, a judge and jury

The mob mentality, individuality was nowhere

Dignity forgotten at the bottom of a dumb old dare and a numb cold

stare

On the way home it was back to name calling

Ten against one they had his back up against the wall and

they reveled in their laughter as they surrounded him

But it wasn’t a game when they up jumped and grounded him

They picked up their bats with their muscles straining

and they decided they were gonna beat this fella’s brain in with an awful, powerful, showerful, an hour full of violence

Inflict the strictest brutality and dominance

They didn’t hear him screaming, they didn’t hear him pleading

They ran like cowards and left the boy bleeding

in a pool of red 'til all tears were shed

and his eyes quietly slid into the back of his head

dead…

You won’t see the face 'til the eyelids drop

You won’t hear the screaming until it stops

The boy’s parents were gone and his grandmother had raised him

She was mad she had no form of retaliation

The pack didn’t have to worry about being on a hitlist

But the thing they never thought about was that there was a witness

to this senseless crime, right place wrong time

Tried as an adult one of them was gonna do hard time

The first day of prison was always the hardest

The first day of prison, the hallways the darkest

Like a gauntlet

the voices haunted

Faggot, sissy, punk, queen, queer

Words he used before had a new meaning in here

As a group of men in front of him came near

for the first time in his life the young bully felt fear

He’d never been on this side of the name calling

Five against one they had his back up against the wall and

he had never questioned his own sexuality

but this group of men didn’t hesitate in their reality

with an awful, powerful, showerful, an hour full of violence

Inflict the strictest brutality and dominance

They didn’t hear him screaming

They didn’t hear him pleading

They took what they wanted and then left him bleeding in the corner

The giant reduced to jack horner

But dehumanizing the victim makes things simpler

It’s like breathing with a respirator

It eases the conscience of even the most conscious

and calculating violator

The power of words, don’t take it for granted

when you hear a man ranting

Don’t just read the lips, be more sublime than this

Put everything in context, is this a tale of rough justice

in a land where there’s no justice at all?

Who is really the victim?

Or are we all the cause, and victim of it all?

You won’t see the face 'til the eyelids drop

You won’t hear the screaming until it stops

De eerste schooldag was altijd het moeilijkst

De eerste schooldag, de gangen het donkerst

Als een handschoen

de stemmen spookten

Binnenlopen met zijn dunne huid, verlaagde kin

Hij kende de namen waarmee ze hem zouden bespotten

Faggot, mietje, punk, koningin, queer

Hoewel hij in zijn 15 jaar nog nooit seks had gehad

En toen ze hem lastig vielen, was dat met een reden

En toen ze hem provoceerden, werd het open seizoen

voor de vos en de jager, de vonken en de donder

die de jongen naar beneden duwde, dan plunderen en plunderen

Je vraagt ​​je een beetje af

hoe de een een ander kan kwetsen

Maar het ontmenselijken van het slachtoffer maakt het eenvoudiger

Het is als ademen met een ademhalingstoestel

Het verlicht het geweten van zelfs de meest bewuste

en berekenende overtreder

Woorden kunnen een persoon herleiden tot een object,

iets gemakkelijker te haten

Een levenloze entiteit, volledig wegwerpbaar,

geen probleem om uit te wissen

Maar de dood is de stilte

in deze taal van geweld

De dood is de stilte

Maar de dood is de stilte

in deze cyclus van geweld

de dood is de stilte

Het is moeilijk om jong te zijn, de jongeren verlangen om harder te zijn

Als we iemand anders pesten, kunnen we ons ruwer voelen

Misbruikt door hun vaders, maar was wel thuis

om aan elkaar te bewijzen dat ze geen homo's waren

De uitroep van de fobische woede

beul, een rechter en jury

De maffia mentaliteit, individualiteit was nergens

Waardigheid vergeten op de bodem van een domme oude durf en een gevoelloze verkoudheid

staren

Op weg naar huis was het weer schelden

Tien tegen een stonden ze met zijn rug tegen de muur en...

ze genoten van hun gelach toen ze hem omringden

Maar het was geen spelletje toen ze opsprongen en hem sloegen

Ze pakten hun vleermuizen op met hun spieren gespannen

en ze besloten dat ze de hersens van deze kerel zouden inslaan met een verschrikkelijk, krachtig, regenachtig, een uur vol geweld

De strengste wreedheid en dominantie toebrengen

Ze hoorden hem niet schreeuwen, ze hoorden hem niet smeken

Ze renden weg als lafaards en lieten de jongen bloedend achter

in een poel van rood totdat alle tranen zijn vergoten

en zijn ogen gleden stilletjes in zijn achterhoofd

dood…

Je zult het gezicht niet zien totdat de oogleden vallen

Je hoort het geschreeuw pas als het stopt

De ouders van de jongen waren weg en zijn grootmoeder had hem opgevoed

Ze was boos dat ze geen vorm van vergelding had

Het pakket hoefde zich geen zorgen te maken dat het op een hitlijst stond

Maar waar ze nooit aan dachten, was dat er een getuige was

aan deze zinloze misdaad, op de juiste plaats op de verkeerde tijd

Geprobeerd als een volwassene, een van hen zou het moeilijk krijgen

De eerste dag van de gevangenis was altijd het moeilijkst

De eerste dag van de gevangenis, de gangen het donkerst

Als een handschoen

de stemmen spookten

Faggot, mietje, punk, koningin, queer

Woorden die hij eerder gebruikte, hadden hier een nieuwe betekenis

Toen een groep mannen voor hem naderbij kwam

voor het eerst in zijn leven voelde de jonge pestkop angst

Hij had nog nooit aan deze kant van de naam gestaan

Vijf tegen één stonden ze met zijn rug tegen de muur en...

hij had nooit zijn eigen seksualiteit in twijfel getrokken

maar deze groep mannen aarzelde niet in hun realiteit

met een vreselijk, krachtig, regenachtig, een uur vol geweld

De strengste wreedheid en dominantie toebrengen

Ze hoorden hem niet schreeuwen

Ze hoorden hem niet smeken

Ze namen wat ze wilden en lieten hem bloedend achter in de hoek

De reus gereduceerd tot jack horner

Maar het ontmenselijken van het slachtoffer maakt het eenvoudiger

Het is als ademen met een ademhalingstoestel

Het verlicht het geweten van zelfs de meest bewuste

en berekenende overtreder

De kracht van woorden, neem het niet als vanzelfsprekend aan

als je een man hoort razen

Lees niet alleen de lippen, wees subliemer dan dit

Plaats alles in context, is dit een verhaal van ruwe gerechtigheid?

in een land waar helemaal geen gerechtigheid is?

Wie is echt het slachtoffer?

Of zijn wij allemaal de oorzaak en het slachtoffer van dit alles?

Je zult het gezicht niet zien totdat de oogleden vallen

Je hoort het geschreeuw pas als het stopt