Findlay - Landon Tewers

Forgive me for the lies I’ve told

I know my story’s getting old

But please just hear me out one last time

Long before I’d popped pills and swam in unpaid bills

There was a time I felt something other than restlessness at night

Mother grabbed me by the hair

Threw me down the stairs

Picked me up and cried

Stayed till I was breathing right

A fucking household prisoner

There were scratches on my neck

Bruises on my arms

Living check to check

Driving broken cars

I gave up counting sheep

Cus I never fucking sleep

Packing my things and I’m moving away

Forget you ever even knew who I was

And when you hear my voice or see my face

I hope it gives a decent taste

Of what it’s like to feel so unloved

I had my first suicidal thoughts when I was 13 years old

Was taken by the idea of an escape

I saw my best friends father beat his mother till she couldn’t walk

He grabbed my head and said you better not talk

Family members die

Choosing different sides

Some I’ll never see

Split my family tree right in half

And you’re okay with that

Packing my things and I’m moving away

Forget you ever even knew who I was

And when you hear my voice or see my face

I hope it gives a decent taste

Of what it’s like to feel so unloved

It’s been a minute since we last spoke

And when you call my phone I think I always choke

There just ain’t a whole lot left for me to say

Looking back now I can say I’m proud

Blending with the crowd

Maybe I’m more human than you’d like to believe

And I’m packing my things and I’m moving away

Forget you ever even knew who I was

And when you hear my voice or see my face

I hope it gives a decent taste

Of what it’s like to feel so unloved

Vergeef me voor de leugens die ik heb verteld

Ik weet dat mijn verhaal oud wordt

Maar luister alsjeblieft nog een laatste keer naar me

Lang voordat ik pillen had gepoept en onbetaalde rekeningen in zwom

Er was een tijd dat ik iets anders voelde dan rusteloosheid 's nachts

Moeder greep me bij de haren

Heeft me van de trap gegooid

Heeft me opgetild en gehuild

Bleef tot ik goed ademde

Een verdomde huisgevangene

Er zaten krassen in mijn nek

Blauwe plekken op mijn armen

Levende cheque om te controleren

Kapotte auto's rijden

Ik ben gestopt met schaapjes tellen

Want ik slaap verdomme nooit

Mijn spullen inpakken en ik ga verhuizen

Vergeet dat je ooit wist wie ik was

En als je mijn stem hoort of mijn gezicht ziet

Ik hoop dat het een goede smaak geeft

Van hoe het is om je zo onbemind te voelen

Ik had mijn eerste zelfmoordgedachten toen ik 13 jaar oud was

Werd gegrepen door het idee van een ontsnapping

Ik zag hoe de vader van mijn beste vriend zijn moeder sloeg tot ze niet meer kon lopen

Hij greep mijn hoofd en zei dat je beter niet kon praten

Familieleden overlijden

Verschillende kanten kiezen

Sommige zal ik nooit zien

Splits mijn stamboom in tweeën

En daar ben je oké mee

Mijn spullen inpakken en ik ga verhuizen

Vergeet dat je ooit wist wie ik was

En als je mijn stem hoort of mijn gezicht ziet

Ik hoop dat het een goede smaak geeft

Van hoe het is om je zo onbemind te voelen

Het is een minuut geleden sinds we elkaar voor het laatst hebben gesproken

En als je mijn telefoon belt, denk ik dat ik altijd stik

Er is gewoon niet veel meer voor mij om te zeggen

Als ik nu terugkijk, kan ik zeggen dat ik trots ben

Opgaan in de menigte

Misschien ben ik meer mens dan je zou willen geloven

En ik pak mijn spullen en ik ga verhuizen

Vergeet dat je ooit wist wie ik was

En als je mijn stem hoort of mijn gezicht ziet

Ik hoop dat het een goede smaak geeft

Van hoe het is om je zo onbemind te voelen