Confess - Landon Tewers

Every day I feel a new attachment

I feel the fear in her skin and I hate that it’s lasted

Her eyes tell the story of, a violent touch

Though she tries just to mask it

You can confide in me she says

Cut free of all this distress

Cleanse your mind, and redefine

Is this a tactic to gain my control, ensure my support, to make sure that she’s

sheltered

I sense some truth in her eyes

But if this leads us to my demise

Where is earth in this conflict?

History could just repeat, and maybe it’s just something we should just leave

Even through my great reservations

Can’t help but grow more fond

Been given many revelations

For a second I swore I saw her soul

Escape her mouth as she told me of all her devastations

I held her tight, through that cold winter night

The sound of a sick serenade, children being slain, and should she know that

I’m all to blame

A feeling I thought I had felt, sympathy and apathy these were traits that I

had just shut out

Just quit now, can I be forgiven if I just quit now?

I spilled the blood of several thousand

Could you still feel my soul?

If I was lost and I didn’t know?

They say «blessed are the meek»

If I can’t be reconciled, what’s my destiny?

It was cold, and sky was black placed in a gaze then something in me snapped,

just sick of hiding myself, and pretending to be, something more than human,

someone that could relieve the pain for them, their emptiness

There’s things you should know, things I’ve suppressed and now it’s time for me

to show

Elke dag voel ik een nieuwe gehechtheid

Ik voel de angst in haar huid en ik haat het dat het zo lang duurt

Haar ogen vertellen het verhaal van een gewelddadige aanraking

Hoewel ze het gewoon probeert te maskeren

Je kunt me in vertrouwen nemen, zegt ze

Maak je los van al deze ellende

Reinig je geest en herdefinieer

Is dit een tactiek om mijn controle te krijgen, mijn steun te verzekeren, om ervoor te zorgen dat ze

beschut

Ik voel enige waarheid in haar ogen

Maar als dit ons naar mijn ondergang leidt

Waar is de aarde in dit conflict?

De geschiedenis kan zich gewoon herhalen, en misschien is het gewoon iets dat we gewoon moeten laten

Zelfs door mijn geweldige reserveringen

Kan het niet helpen, maar word meer dol op

Veel onthullingen gekregen

Heel even zwoer ik dat ik haar ziel zag

Ontsnap aan haar mond terwijl ze me vertelde over al haar verwoestingen

Ik hield haar stevig vast, door die koude winternacht

Het geluid van een zieke serenade, kinderen die worden vermoord, en mocht ze dat weten?

Ik heb allemaal de schuld

Een gevoel dat ik dacht te hebben gevoeld, sympathie en apathie, dit waren eigenschappen die ik

was net buitengesloten

Stop nu gewoon, kan het me vergeven worden als ik nu gewoon stop?

Ik heb het bloed van enkele duizenden vergoten

Kun je mijn ziel nog steeds voelen?

Als ik verdwaald was en ik het niet wist?

Ze zeggen: "Zalig zijn de zachtmoedigen"

Als ik me niet kan verzoenen, wat is dan mijn lot?

Het was koud en de lucht was zwart in een blik geplaatst, toen knapte er iets in mij,

gewoon ziek van mezelf te verbergen, en te doen alsof, iets meer dan menselijk,

iemand die de pijn voor hen kon verlichten, hun leegte

Er zijn dingen die je moet weten, dingen die ik heb onderdrukt en nu is het tijd voor mij

laten zien