King Me - Lamb Of God

I saw the world through the lens of a pinhole camera

I saw nothing.

I was blind.

In between a black hole and a super nova is where you’ll find me

Imploding and expanding simultaneously

No longer blind.

I’d been running away for so long

When I finally caught myself there wasn’t much left.

The script’s last page is blank

And the medicine is gone.

A sick monster, a twister of dark matter

On a heavier trip than you can comprehend

A tornado trying to mend the life it shattered

Waiting for nothing to begin.

A flat line, my insides are turning out.

King Me is killing me.

I keep walking past the places I was born in

Now their faces are blank, shiny, and dead

I don’t recognize a thing, I can’t recall them

A closed book that I can never read again.

A flat line, my insides are turning out.

The lights fade, this final war starts now.

King Me is killing me.

All of that is ending now for I have arisen

Survived myself somehow, dead and imprisoned

I’m fighting to live if I am to see the day

I swear I’ll never sleep again

I am no man’s slave.

I wanted the fog to lift but I was living in a cloud

Nostalgia is grinding the life from today

The present always dies in future memories

And King Me is killing me

Cut wide open and bleeding to death for all to see.

King Me is killing me.

He’s killing me.

He won’t kill me.

I won’t let him kill me.

He won’t kill me.

Ik zag de wereld door de lens van een pinhole-camera

Ik zag niks.

Ik was blind.

Tussen een zwart gat en een supernova vind je mij

Gelijktijdig imploderen en uitbreiden

Niet langer blind.

Ik was al zo lang weggelopen

Toen ik mezelf eindelijk betrapte, was er niet veel meer over.

De laatste pagina van het script is leeg

En het medicijn is weg.

Een ziek monster, een twister van donkere materie

Op een zwaardere reis dan u zich kunt voorstellen

Een tornado die probeert het leven te herstellen dat het verbrijzelde

Wachten tot er niets begint.

Een platte lijn, mijn binnenkant komt naar buiten.

King Me vermoordt me.

Ik blijf langs de plaatsen lopen waar ik geboren ben

Nu zijn hun gezichten leeg, glanzend en dood

Ik herken niets, ik kan ze niet herinneren

Een gesloten boek dat ik nooit meer kan lezen.

Een platte lijn, mijn binnenkant komt naar buiten.

De lichten vervagen, deze laatste oorlog begint nu.

King Me vermoordt me.

Dat alles eindigt nu want ik ben opgestaan

Overleefde mezelf op de een of andere manier, dood en opgesloten

Ik vecht om te leven als ik de dag moet zien

Ik zweer dat ik nooit meer zal slapen

Ik ben niemands slaaf.

Ik wilde dat de mist optrok, maar ik leefde in een wolk

Nostalgie vermaalt het leven van vandaag

Het heden sterft altijd in toekomstige herinneringen

En King Me vermoordt me

Wijd opengesneden en doodbloedend zodat iedereen het kan zien.

King Me vermoordt me.

Hij vermoordt me.

Hij zal me niet vermoorden.

Ik laat hem me niet vermoorden.

Hij zal me niet vermoorden.