Insurrection - Lamb Of God

When the walls fall around you is when you begin to find

That the depths you have found have become now too hard to climb

You reconcile your pain in loneliest refrain

And crawl tied and bound to the one thing you can’t leave behind

You can’t leave behind

You can’t leave behind

You can’t leave behind

And start over again

This insurrection

The same reflection

Perpetual

And start over again and again and again and again

This insurrection

A broken voice without a word to live by

Eyes slammed shut watch the world go by

It should have been way better than this

You can’t anticipate the things that you miss

And how long til you let it go

Master unreality, nothing to show

And in the end

Top of the mountain of nowhere

First in the line dying to get back there

You can’t get back there

You can’t get back there

And start over again

This insurrection

The same reflection

Perpetual

And start over again and again and again and again

This insurrection

And start over again

First in the line to catch a glimpse of the shrine

The closest we ever got to divine

Irrefutable, indisputable, infallible

Impossible to deny

Impossible to deny

And start over again

This insurrection

The same reflection

Perpetual

And start over again and again and again and again

This insurrection

And start over again

Wanneer de muren om je heen vallen, is het moment waarop je begint te vinden

Dat de diepten die je hebt gevonden nu te moeilijk zijn om te beklimmen

Je verzoent je pijn in het eenzaamste refrein

En kruipen vastgebonden en gebonden aan het enige dat je niet achter kunt laten

Je kunt niet achterblijven

Je kunt niet achterblijven

Je kunt niet achterblijven

En opnieuw beginnen

deze opstand

Dezelfde reflectie

Doorlopend

En opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw beginnen

deze opstand

Een gebroken stem zonder een woord om naar te leven

Ogen dichtgeslagen kijken naar de wereld die voorbijgaat

Het had veel beter moeten zijn dan dit

Je kunt niet anticiperen op de dingen die je mist

En hoe lang tot je het loslaat?

Meester onwerkelijkheid, niets om te laten zien

En op het einde

Top van de berg van nergens

Als eerste in de rij die stervende is om terug te komen

Je kunt daar niet terug komen

Je kunt daar niet terug komen

En opnieuw beginnen

deze opstand

Dezelfde reflectie

Doorlopend

En opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw beginnen

deze opstand

En opnieuw beginnen

Als eerste in de rij om een ​​glimp op te vangen van het heiligdom

Het dichtst dat we ooit bij het goddelijke zijn gekomen

Onweerlegbaar, onbetwistbaar, onfeilbaar

Onmogelijk te ontkennen

Onmogelijk te ontkennen

En opnieuw beginnen

deze opstand

Dezelfde reflectie

Doorlopend

En opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw beginnen

deze opstand

En opnieuw beginnen