Фантом - Лакмус

Он сделал знак рукой, чтоб я молчала

хотя, какие тут слова?

— осталось лишь вздохнуть,

а после распахнуть белую дверь

что до сегодняшнего дня

была закрыта от меня

За дверью белый свет струился в щели

и ощутимы в тишине мои сомнения —

мне кажется, что тело на постели

принадлежало раньше мне,

что им была когда-то я

Рассыпалась на атомы

и все следы закатаны

в бетон

отсюда нет возврата, но

на пленке отпечатан мой фантом,

фантом

Он сделал знак рукой, чтоб я молчала

он рассказал с закрытым ртом

как не жалеть о том,

что я жила так быстро и так мало

меня торопит мой гонец,

но это все же не конец

Hij maakte een teken met zijn hand om me stil te houden

maar wat zijn de woorden?

- het blijft alleen om te ademen,

en open dan de witte deur

tot vandaag

was voor mij gesloten

Achter de deur stroomde wit licht in de kieren

en mijn twijfels worden gevoeld in de stilte -

het lijkt mij dat het lichaam op het bed ligt

was eerder van mij

dat ze ooit mij waren

Opgebroken in atomen

en alle sporen zijn opgerold

in beton

er is geen terugkeer van hier, maar

mijn fantoom staat op de film gedrukt,

fantoom

Hij maakte een teken met zijn hand om me stil te houden

hij sprak met zijn mond dicht

hoe je geen spijt kunt krijgen

dat ik zo snel en zo weinig leefde

mijn boodschapper haast me,

maar het is nog steeds niet het einde