Virus - Lagwagon

We colonize a better place

Unable to transform our fate

We follow whatever path grows

Directions no one knows

Given the choice for normalcy

You seem content in who you’ve come to be

They said he re-installed his plague

Said to have re-vamped that limp vein

As if it all ends formulaic

Painless escape

We share the same virus of love and hope

And it’s a fleeting beauty

You did everything you could

You were there for him through bad and good

Disappear before you follow suit

The parasites, they are still there to swallow you

Beating through an obtrude chest

Every emotive plea a stretch

No praise enough to build a life

No words to instill pride

And through your life disorder rides

I did everything I could

Mostly there for him through bad and good

I disappeared as always waiting for the born-again call

The one that signals to us all

This bender’s over again

Listen for one last faint heartbeat

Holding his hand in hopes he breathes

All of those sad years have come to this

Your head lay on his sunken chest

The thought of you at his deathbed

The latest virus in my head

Unjust, unjust

Selfless you tended to our ghost

Katherine an unconditional untiring host

You were there for him when he needed you the most

I hope someone restores your heart

I hope something restores your world

We koloniseren een betere plek

Kan ons lot niet veranderen

We volgen elk pad dat groeit

Routebeschrijving die niemand kent

Gezien de keuze voor normaliteit

Je lijkt tevreden met wie je bent geworden

Ze zeiden dat hij zijn plaag opnieuw had geïnstalleerd

Gezegd dat hij die slappe ader opnieuw heeft opgeknapt?

Alsof het allemaal een formule is

Pijnloze ontsnapping

We delen hetzelfde virus van liefde en hoop

En het is een vluchtige schoonheid

Je deed alles wat je kon

Je was er voor hem door slecht en goed

Verdwijn voordat je het voorbeeld volgt

De parasieten, ze zijn er nog steeds om je op te slokken

Door een opdringerige borst slaan

Elk emotioneel pleidooi een stuk

Geen lof genoeg om een ​​leven op te bouwen

Geen woorden om trots bij te brengen

En door je leven wanorde rijdt

Ik heb alles gedaan wat ik kon

Meestal er voor hem door slecht en goed

Ik verdween zoals altijd wachtend op de wedergeboorte-oproep

Degene die ons allemaal een signaal geeft

Deze buiger is weer voorbij

Luister naar een laatste zwakke hartslag

Zijn hand vasthouden in de hoop dat hij ademt

Al die droevige jaren zijn tot dit gekomen

Je hoofd lag op zijn ingevallen borst

De gedachte aan jou op zijn sterfbed

Het nieuwste virus in mijn hoofd

Onrechtvaardig, onrechtvaardig

Onbaatzuchtig zorgde je voor onze geest

Katherine een onvoorwaardelijke onvermoeibare gastheer

Je was er voor hem toen hij je het meest nodig had

Ik hoop dat iemand je hart herstelt

Ik hoop dat iets je wereld herstelt