After You My Friend - Lagwagon

Here he is, he saves a grin

He wants to be the one who doesn’t have to sink a level

Indiscrete, in his retreat

All he needs is just a taste of the bitter pride

He held in her name

Embrace the solitude of ordinary fucked up state of grace

Far away from the days he bared the cross she used to wear

In some resolve well aware

A little pitiful, a pin-up boy they dress in grieving wear

Well at ease in consent in the drift of undertow

He won’t justify the pity from them

When he knows… fools in love are arrogant

Their sermons cloud his breathing air

He’s in love with an isolation from emotion

Here he is awaiting sentence

A fool to think that anyone can escape guilt and anguish

A subtlety that can’t be learned

A subtlety that can’t be taught

He is caught in the lure of second thoughts

He might still care

As he settles down well aware

Bound in secrecy, his voice will only dignify their fears

But sorrow is signified

He’s well aware of his pride

Hier is hij, hij redt een grijns

Hij wil degene zijn die niet hoeft te zinken

Indiscreet, tijdens zijn retraite

Het enige dat hij nodig heeft, is een voorproefje van de bittere trots

Hij hield in haar naam

Omarm de eenzaamheid van de gewone verknipte staat van genade

Ver weg van de dagen dat hij het kruis droeg dat ze droeg

In sommige vastberadenheid goed op de hoogte

Een beetje zielig, een pin-up boy die ze in rouwkleding kleden

Goed op zijn gemak in de drift van onderstroom

Hij zal het medelijden van hen niet rechtvaardigen

Als hij weet... verliefde dwazen zijn arrogant

Hun preken vertroebelen zijn ademlucht

Hij is verliefd op een afzondering van emoties

Hier wacht hij op zijn straf

Een dwaas om te denken dat iedereen aan schuld en angst kan ontsnappen

Een subtiliteit die niet kan worden geleerd

Een subtiliteit die niet kan worden aangeleerd

Hij is gevangen in de verleiding van tweede gedachten

Het kan hem nog steeds iets schelen

Terwijl hij zich goed bewust wordt

In het geheim gebonden, zal zijn stem alleen hun angsten waardig maken

Maar verdriet wordt aangeduid

Hij is zich terdege bewust van zijn trots