Parce qu'on vient d'en bas - La Fouine, Gued1

Yeah!

Yeah!

Gued'1, La Fouine, Canardo

Banlieue Ouest Music

Ils croient qu’je joues, quand je deales ma came

Qu’j’suis pas gêné d’pourrir ici, la journée sous le hall

A galérer courir derrière le nif

Dans la rue, La vraie où c’est l’malheur qui te fournit

Mes textes sont halams à digérer comme une seringue dans le bras de ta fille

Dis-moi comment tout changer quand tout-Tout Tout ne tient qu'à un fil

Et j’arrêterais d’rapper et j’pourrais donner un vrai sens à ma vie

Ma folie est tristesse si bien qu’ma haine n’a plus de cible exacte

J’peux pas tout contenir dans un seul coeur alors je fais du mal

Je fais du mal, je Le regrettes mais je n’ai pas d'échappatoires

Personne me Paie la bouffe et puis y’a qu’Dieu qui peut m’juger je crois

C’est pas à coups d’baguetes que toutes mes plaies pourront cicatriser,

j’m’enfumes de plus en plus mais le passé n’est pas aux oubliettes

L’espoir est une catain sûr répondeur, quand la nuit tombe

On veut s’approcher des étoiles, En s'é-s'é-s'é s'égarant à L’horizon

Le temps passe avec ses perfidies, tout devient plus difficile

Mais j’irais droit au but, à part le ciel, je n’ai aucunes limites

Yeah!

Ils nous critiquent parce qu’on vient d’en bas

Issues d’un peuple qui a trop souffert

Ils croient qu'ça nous amuses de rester en bas

Et nos problèmes ils en ont rien a faire

Ils nous critiquent parce qu’on vient d’en bas.,

Issues d’un peuple qui cherche la lumière

Ils croient qu'ça nous amuses de rester en bas

Et nos problèmes ils en ont rien a faire

Les apparences sont bien trompeuses, moi j’ai pas de lien de parentés

Avec un mec blindé donc elle se sauve, refermes la parenthèse

J’ai Les réflexes d’un incompris, dérouté par son dernier verre

Le moment ou je souffles, c’est quand 38 est posé sûr ma tête

Le borgne n’a qu’un oeuil, mais arrive à pleurer quand même

J’avances à petits pas, ma douleur refuse que je me plaignes

Un érudit réduit à sourire devant l’ironie du sort

Contraint de planer dans le silence, ralenti par un joint en trop!

Ils m’garantissent la taule, nous abrutissent très tôt

Et puis y’a pas d’remèdes quand y’a l’verrou chez maman qui saute

J’m’abstiens dans l’engrenage, critiqué par l’hypocrisie

Issue d’un peuple qui à trop souffert, j’ai des séquelles dans ma valise

Mensonge est vérité et toi t’es censé t’assagir mais tout le quartier brûle

Car le respect n’a pas élevé les flics

Moi j’reprèsentes les miens, la rue c’est mon premier public

Et malgrès les oui-dires, j’veux mettre la côte derrière mon nom d’famille

Ils nous critiquent parce qu’on vient d’en bas

Issues d’un peuple qui a trop souffert

Ils croient qu'ça nous amuses de rester en bas

Et nos problèmes ils en ont rien a faire

Ils nous critiquent parce qu’on vient d’en bas.,

Issues d’un peuple qui cherche la lumière

Ils croient qu'ça nous amuses de rester en bas

Et nos problèmes ils en ont rien a faire

Ja!

Ja!

Gued'1, La Fouine, Eend

Muziek in de Westelijke Voorstad

Ze denken dat ik aan het spelen ben, als ik mijn cam deel

Dat ik me niet schaam om hier te rotten, de dag onder de hal

Om te worstelen rennen achter de nif

In de straat, het echte waar het ongeluk je biedt

Mijn teksten zijn halams om te verteren als een spuit in de arm van je dochter

Vertel me hoe ik alles kan veranderen als alles-Alles Alles hangt aan een zijden draadje

En ik stop met rappen en ik kan mijn leven echt zin geven

Mijn waanzin is verdriet, zodat mijn haat niet langer een exact doelwit heeft

Ik kan niet alles in één hart bevatten, dus ik heb pijn

Ik heb pijn, ik heb er spijt van, maar ik kan niet ontsnappen

Niemand betaalt me ​​het eten en dan kan alleen God me beoordelen, geloof ik

Het is niet met slagen van stokbrood dat al mijn wonden zullen kunnen helen,

Ik rook steeds meer maar het verleden wordt niet vergeten

Hoop is een zeker antwoordapparaat, als de nacht valt

We willen dichter bij de sterren komen, s-s-s-s-s's verdwalen aan de horizon

De tijd verstrijkt met zijn verraad, alles wordt moeilijker

Maar ik zal tot het uiterste gaan, afgezien van de lucht, ik heb geen grenzen

Ja!

Ze bekritiseren ons omdat we van onderaf komen

Van een volk dat te veel heeft geleden

Ze denken dat we het leuk vinden om beneden te blijven

En onze problemen interesseren ze niet

Ze bekritiseren ons omdat we van onderaf komen.

Van een volk dat het licht zoekt

Ze denken dat we het leuk vinden om beneden te blijven

En onze problemen interesseren ze niet

Uiterlijk is erg bedrieglijk, ik heb geen familiebanden

Met een gepantserde nigga zodat ze wegrent, sluit de haakjes

Ik heb de reflexen van een verkeerd begrepen, verward door zijn laatste drankje

Het moment dat ik blaas is wanneer 38 op mijn hoofd ligt

De eenogige man heeft maar één oog, maar kan toch huilen

Ik neem kleine stapjes, mijn pijn weigert dat ik klaag

Een geleerde die moest glimlachen om de ironie van het lot

Gedwongen om in stilte te zweven, afgeremd door een extra joint!

Ze garanderen me de gevangenis, verdoven ons heel vroeg

En dan is er geen remedie als het slot bij mama's huis springt

Ik onthoud me van de versnellingen, bekritiseerd door hypocrisie

Van een volk dat te veel heeft geleden, ik heb littekens in mijn koffer

Leugen is de waarheid en je had je moeten settelen, maar de hele buurt staat in brand

Want respect heeft de politie niet opgevoed

Ik vertegenwoordig de mijne, de straat is mijn eerste publiek

En ondanks de geruchten wil ik de kust achter mijn achternaam zetten

Ze bekritiseren ons omdat we van onderaf komen

Van een volk dat te veel heeft geleden

Ze denken dat we het leuk vinden om beneden te blijven

En onze problemen interesseren ze niet

Ze bekritiseren ons omdat we van onderaf komen.

Van een volk dat het licht zoekt

Ze denken dat we het leuk vinden om beneden te blijven

En onze problemen interesseren ze niet