De loin ou de près - La Fouine, Bo Digital

Biatch

La la la la la la la La Fouine

Biatch

Yé

De loin ou de près, on fuit les problèmes

On fond de moi sommeil cette haine

À force de trop parler, le système à semer

Au fond de moi cette mauvaise graine

Yeah, Mais qu’elle est belle, la jeunesse de France

Tous dans la merde sans les tunes, j’vois pas de délivrance

Plus d’temps à perdre alors, on fait c’qu’on peut

Et on s’la ramène évite les grosses peines

On veut finir millionnaire avant la trentaine

Fatigué, tu v’lais suivre les règles du jeu

Ya pas d’taff vers chez nous alors on fait s’que l’on peut

Au pied du mur, c’est la rage qui tourne en bouque

J’ai pas vu passer l’orage, sale temps pour un mois d’Août

Les saisons se suivent et se ressemblent

Malheureusement, on vit rarement, on meurt ensemble

Alors on pleure nos disparus, mains sur le cœur

Le vécu transpire la rue et toutes ses erreurs

Tu sais?

y’a plus d’espoir j’me sens laiche comme la veille

Dégouté tous les soirs le regard vide, comme une bouteille

Et on s’accroche, obligé de se serrés les coudes

Vu qu’on passe plus de temps à parler de nos problèmes qu'à les résoudre

De loin ou de près, on fuit les problèmes

On fond de moi sommeil cette haine

A force de trop parler, le système a semer

Au fond de moi cette mauvaise graine

Ici la chance est fait l’appelle, triste mélodie

À force de vivre ma galère, J’kiff la mélancolie

Perdu, sous les dépris de l’espoir on se cherche

On prit tous les jours, les mauvais coups on encaisse

Le décor HLM, toujours les mêmes sous l’palier

Au crochet des alloc, les retards de loyer

T’sais quoi?

Moi aussi j’veux la vie de rêve, vie de rêve

Comme toi aussi, j’compare la vie avec un putain de clèfe

La banlieue peut te briser un homme

Malgré les rappels on a fait croqué la pomme

On en fait qu'à nos têtes, mais bon tout s’paye

On fait cramer la verdure pour décrocher le sommeil

Ou est passé l’amour, pt-être à la fenêtre fatigué des querelles

On s’attache, on regrette, on s’attrape, on se pète tous dans l’ivresse

On a misé sur le talent, mais la misère nous prend d’vitesse

De loin ou de près, on fuit les problèmes

On fond de moi sommeil cette haine

A force de trop parler, le système a semer

Au fond de moi cette mauvaise graine

Biatch

La La La La La La La Wezel

Biatch

Ja

Ver of dichtbij, we vluchten weg voor problemen

Deze haat smelt uit mijn slaap

Door te veel te praten, het systeem om te zaaien

Diep in mij dit slechte zaad

Ja, maar hoe mooi is de jeugd van Frankrijk

Allemaal in de shit zonder de deuntjes, ik zie geen verlossing

Geen tijd meer te verliezen, dus we doen wat we kunnen

En we brengen haar terug, vermijd de grote pijnen

We willen voor onze dertigste miljonair zijn

Moe, je wilde de spelregels volgen

Er is hier geen werk dus we doen wat we kunnen

Aan de voet van de muur is het de woede die verandert in een boeket

Ik heb de storm niet zien passeren, slecht weer voor augustus

De seizoenen volgen en lijken op elkaar

Helaas leven we zelden, we sterven samen

Dus we rouwen om onze overledenen, handen op ons hart

De ervaring zweet de straat en al zijn fouten

Je weet wel?

er is geen hoop meer, ik voel me los als de dag ervoor

Walgelijk elke nacht, leeg starend, als een fles

En we houden vol, gedwongen om bij elkaar te blijven

Omdat we meer tijd besteden aan het praten over onze problemen dan aan het oplossen ervan

Ver of dichtbij, we vluchten weg voor problemen

Deze haat smelt uit mijn slaap

Door te veel te praten, heeft het systeem gezaaid

Diep in mij dit slechte zaad

Hier wordt geluk genoemd, droevige melodie

Door mijn kombuis te leven, hou ik van melancholie

Verloren, onder het verlies van hoop zoeken we elkaar

We namen elke dag, slechte foto's die we maken

Het HLM decor, altijd hetzelfde onder de overloop

Aan de haak van de toeslagen, de vertragingen van de huur

Weet je wat?

Ik ook, ik wil het droomleven, droomleven

Net als jij vergelijk ik het leven met een verdomde sleutel

De buitenwijken kunnen je een man breken

Ondanks de herinneringen hebben we de appel gebeten

We doen alleen wat we willen, maar hey, alles loont

We verbranden het groen om te slapen

Waar is de liefde gebleven, misschien bij het raam moe van het gekibbel

We raken gehecht, we hebben spijt, we pakken elkaar, we worden allemaal dronken

We wedden op het talent, maar de ellende neemt ons mee

Ver of dichtbij, we vluchten weg voor problemen

Deze haat smelt uit mijn slaap

Door te veel te praten, heeft het systeem gezaaid

Diep in mij dit slechte zaad