Montevideo - La Buena Vida

Siendo como Neptuno he podido navegar

Oyendo en la caracola

Un vaivén que viene y va

He podido sonreirte

Pero prefiero esperar

Por tu orgullo el que inunda

Pues te pierdes en la mar

En la mar

Pues ven

Ven, ven, ven

Ven, ven, ven

Lo nuestro es distinto

Y qué le voy a hacer

Si en verano es lo mismo

Por mucho que insisto

En verlos a los dos

Como ayer

Siento como el invierno

Puede pronto azotar

Oyendo una suave brisa

Quizá sea la del mar

Y he escondido mis orejas

Para no dejarte hablar

Largos viajes en tus manos

Por las costas de aquel mar

De aquel mar

Pues ven

Ven, ven, ven

Ven, ven, ven

Que el aire es tan limpio que

Puedes ver

La sonrisa del mar en que pude

En que pude ser feliz

Junto a tí

Omdat ik net als Neptunus ben, heb ik kunnen navigeren

Horen in de schelp

Een schommel die komt en gaat

Ik kon naar je glimlachen

maar ik wacht liever

Voor jouw trots degene die overstroomt

Nou, je verdwaalt in de zee

In de zee

Kom dan

Kom kom kom

Kom kom kom

De onze is anders

En wat ga ik doen?

Als het in de zomer hetzelfde is

Hoe graag ik er ook op sta

als ik ze allebei zie

Zoals gisteren

Ik heb zin in winter

kan binnenkort zweep

Een zacht briesje horen

Misschien is het de zee

En ik heb mijn oren verborgen

om je niet te laten praten

Lange reizen in uw handen

Langs de oevers van die zee

van die zee

Kom dan

Kom kom kom

Kom kom kom

Dat de lucht zo schoon is dat

Je kan zien

De glimlach van de zee waarin ik kon

waarin ik gelukkig zou kunnen zijn

Naast jou