Девочка Гонг-Конга - Купер

В порту Гонк Конга сидел на пристани долго,

Смотрел куда-то вдаль где на волнах качались джонги,

Я релаксовал наблюдал за рыбаками в океан плевал,

На воде круги меня сбивали с толку,

Бутылка къянцзи пуста уже в моей руке,

В тоске пребывал я на кармане нет лавэ,

Город чужой за спиной стоял как скала,

Стеной навесной из бетона и стекла,

Красота огней неона отражалась в воде,

Ты где та которая во мне снишься в каждом сне,

Под темно-красным небом однажды вечером я,

Оказался в теме где состоялась эта встреча,

Тату на плече кривые улочки Гонк Конга,

Сердце моё билось ударами гонга.

Бродил я по Гонк Конгу без особого смысла,

Во рту от дикого риса по-тайски было кисло,

Облака зависли, накрыв город портовый,

Где убогости плед где небоскребы и трущобы,

Спорят в равновесии законы ровного контраста,

Местная красота для таких как я туристов,

Гонк Конг тесен на улочках копоть и сажа,

Шлюхи их лажа салон кольте массажа,

Красит в постэль элементы пейзажа Востока,

Как цветок ока как цветущая роза,

В моем сердце заноза выпала с губ папироса,

На её ноги смотрел на них же смотрели матросы,

Она скучала просто среди шумной толпы,

Веером махала глазами встретились мы,

На одном пути мерцали два одиночества,

Вот что это значит когда душе петь хочется.

По-русски улыбнулась она глазами узкими,

Читались мыслы грустные шагнул я к ней,

Из мира мимики теней просил я мысли познакомиться,

С актрисой театра драматических людей,

Готов я был представиться очень хотел понравиться,

В ресторанчик пригласить янцзи где наливается,

Предложить салат киши немного стать поближе,

Ведь юмора и страсти леди как она не лишены,

Мечтал секунды пролетели я смотрел застыв,

В моей душе порыв оборвал какой-то взрыв,

В горле надрыв сердца моего постыл,

Огромный бык китайский жестами остановил,

За майку жестко схватил крепко притянул к себе,

И выдал монолог на чисто русском языке:

«Это мадам Вонг её муж мастер Тонг босс местных триад

Куда ты прешься, брат?».

In de haven van Hong Kong heb ik lange tijd op de pier gezeten,

Ik keek ergens in de verte waar jongs op de golven zwaaiden,

Ik ontspande me terwijl ik vissers in de oceaan zag spugen,

Op het water verwarden de cirkels me,

De fles kyangji is al leeg in mijn hand,

Ik was in angst, er is geen lava in mijn zak,

De vreemde stad erachter stond als een rots,

Een scharnierende wand van beton en glas,

De schoonheid van neonlichten weerspiegeld in het water,

Waar ben jij degene waar ik over droom in elke droom,

Onder donkerrode luchten op een avond I

Ik belandde in het onderwerp waar deze bijeenkomst plaatsvond,

Tattoo op de schouder kromme straten van Hong Kong,

Mijn hart klopte met gongs.

Ik dwaalde door Hong Kong zonder veel verstand,

Thaise wilde rijst was zuur in mijn mond,

De wolken hingen en bedekten de havenstad,

Waar is de ellende van de deken, waar zijn de wolkenkrabbers en sloppenwijken,

De wetten van zelfs contrast pleiten in evenwicht,

Lokale schoonheid voor toeristen zoals ik,

Hong Kong is krap in de straten van roet en roet,

Hoeren ze onzin colte massagesalon

Schildert in bed de elementen van het landschap van het Oosten,

Als een bloem in het oog, als een bloeiende roos,

In mijn hart viel een splinter van de lippen van een sigaret,

Ik keek naar haar benen, de matrozen keken ernaar,

Ze miste gewoon de luidruchtige menigte,

Met haar ogen zwaaiend als een fan, ontmoetten we elkaar,

Twee eenzaamheid flikkerde op één pad,

Dat is wat het betekent als de ziel wil zingen.

Ze glimlachte in het Russisch met smalle ogen,

Droevige gedachten werden gelezen, ik stapte naar haar toe,

Vanuit de wereld van het nabootsen van schaduwen vroeg ik gedachten om kennis te maken,

Met de actrice van het theater van dramatische mensen,

Ik was klaar om mezelf voor te stellen, ik wilde echt een plezier doen,

Nodig yangji uit in het restaurant waar het wordt gegoten,

Bied quichesalade aan om wat dichterbij te komen,

Dames zoals zij zijn tenslotte niet zonder humor en passie,

Ik droomde dat seconden voorbij vlogen, ik keek bevroren,

In mijn ziel sneed een stormloop een soort explosie af,

In mijn keel is de angst van mijn hart koud,

Een enorme Chinese stier stopte met gebaren,

Hij pakte het shirt stevig vast en trok het strak naar zich toe,

En gaf een monoloog in puur Russisch:

“Dit is Madame Wong, haar man Meester Tong is de baas van de lokale triaden

Waar ga je heen, broer?"